انتقاد از صدور مجوزهای بی‌رویه تاسیس اقامتگاه‌های بومگردی/تزریق وام‌های کلان ماهیت بومگردی را تهدید می‌کند

---

صدور مجوزهای بی‌رویه تاسیس اقامتگاه‌های بومگردی در کشور و تزریق سرمایه های کلان به این بخش پیشکسوتان راه‌اندازی اقامتگاه‌های بومگردی را نسبت به شکسته شدن استخوان‌های اقتصاد خرد اقامتگاه‌های بومگردی زیر چرخ سرمایه‌داری کلان وارد شده به این حوزه را نگران کرده است.

فلسفه اقامتگاه‌های بومگردی در ایران احیای فرهنگ جامعه محلی و کمک به اقتصادهای محلی با سرمایه‌گذاری خرد به منظور توانمند کردن جامعه محلی و روستایی با هدف ایجاد توسعه پایدار در چرخه گردشگری کشور بود. اتفاقی که حالا با صدور مجوزهای بی‌رویه بدون آموزش لازم و طمع دریافت وام‌های یکصد میلیون تومانی برای راه اندازی اقامتگاه‌های بومگردی با خطر مواجه شده است.

اکبر رضوانیان دبیر هیات موسس اقامتگاه‌های بومگردی کشور در آسیب شناسی گسترش بی رویه اقامتگاه‌های بومگردی در گفت‌وگو با صدای میراث اعلام کرد: که ورود سرمایه‌های کلان برای تاسیس اقامتگاه های بومگردی اقتصاد خرد جوامع محلی را نابود می‌کند.

او که ۱۱ سال است در بخش بومگردی فعالیت می‌کند و مالک خانه نقلی و رضوانیان و خانه دوست و کارگاه‌های صنایع دستی در شهر کاشان است با اشاره به شکل گیری اولیه اقامتگاه‌های بومگردی در استان اصفهان و حرکت آرام مجموعه اقامتگاه‌های بومگردی گفت: حرکت خوبی شکل گرفته بود و جریان اقامتگاه‌های بومگردی به تدریج آدم‌های خود را پیدا می‌کرد و آن‌ها نیز به روستاهایشان می رفتند و فضاهای بومی و خانه پدری خود را احیا می کردند. اما در سال ۹۴ ناگهان اعلام کردند که وام ۱۰۰ میلیون تومانی برای تاسیس اقامتگاه‌های بومگردی اختصاص می‌دهند در حالی که باید با پیشکسوتان این حوزه مشورت می‌کردند و با آغازگران ماجرای اقامتگاه‌ها صحبت می‌کردند و در جریان مشکلات اقامتگاه‌های بومگردی قرار می‌گرفتند و نمونه های موفق را توانمندتر می‌کردند وپس از آن به افرادی که می‌خواستند وارد این حوزه شوند می‌گفتند که اگر نمونه موفقی باشید می توانیم از شما حمایت کنیم.

او با انتقاد از اختصاص وام ۱۰۰ میلیون تومانی در بدو ورود به تاسیس اقامتگاه‌های بومگردی تاکید کرد: فردی که صرفا به جاذبه یک وام ۱۰۰ میلیون تومانی وارد ماجرا می شود نمی تواند تمام دغدغه اش فرهنگی باشد. اگرچه اقتصاد در این حوزه مهم است اما آغازگران این جریان دغدغه فرهنگی داشتند تا به احیای فرهنگ جامعه محلی اقدام کنند.

اکبر رضوانیان ضمن آسیب رسان خواندن اختصاص وام یکصد میلیون تومانی به تاسیس اقامتگاه‌های جدید گردشگری به اهداف فرهنگی تاسیس این اقامتگاه‌ها گفت: اختصاص این وام موجب می‌شود که وارد شدگان به این حوزه تنها به اقتصاد بیاندیشند و گردشگران را مانند پول ببینند چون ناچار به پرداخت اقساط وام دریافتی هستند.

رضوانیان مهمترین آیتم در شاخه بومگردی را توجه به جامعه محلی خواند و گفت: تاسیس کنندگان اقامتگاه‌های بومی در وهله نخست باید شناخت خوبی از جامعه محلی داشته باشند و هویت محلی و کمبودهای منطقه‌ای را که به تاسیس اقامتگاه در آن‌ها علاقمند شده اند بشناسند.

رضوانیان با اشاره به فعالیت ۸۰۰ اقامتگاه بومگردی در کشور گفت: آموزش حرف نخست را در بومگردی می‌زند و باید برای تاسیس اقامتگاه های بومگردی اصولی و با شناخت کافی صورت بگیرد و پس از اتمام آموزش‌ها و کارشناسی مکان‌ها اقدام به صدور مجوز اقامتگاه بومگردی شود.

وی با اشاره به ضرورت فعالیت آموزشی دو ساله اقامتگاه‌های بومگردی برای اختصاص وام به تاسیس کنندگان این اقامتگاه‌ها گفت: بهتر است سازمان‌های دولتی وقتی می‌خواهند یک تصمیمی بگیرند حداقل با فعالان این حوزه مشورت کنند.

رضوانیان با تاکید مجدد بر این که ورود یکباره سرمایه‌گذاران کلان به حوزه بومگردی منجر به خرد شدن اقتصادهای خرد در جوامع محلی می شود گفت: متاسفانه به دلیل این که ابزارهای حمایتی شفاف نیست و حمایت‌ها بخشنامه ای و فله‌ای انجام می شود موجب می‌شود که جایگاه فعالان بومگردی در کشور مشخص نباشد. چون مدیران نسبت به این موضوع کمتر شناخت دارند.

او گفت: نباید نگاه مدیران به بخش خصوصی از بالا به پایین باشد بلکه در همین حوزه بومگردی افرادی وجود دارند که حجم بالایی از تجربه در فعالیت بومگردی دارند و باید به این تجربیات توجه کرد.