معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی در گفت‌و گوی اختصاصی با صدای میراث از منافع شخصی، بخشی و دستگاهی مدیران شهری و دیگر دستگاه‌های کشور در تخریب بافت‌های تاریخی سخن گفت.
او اعلام کرد: تمامی ارزش‌ها و ثروت‌هایی که در شهرها تحت عنوان مواریث تاریخی، طبیعی، معنوی وجود داشته دچار افول و مخاطره شده است.
«محمدسعید ایزدی» گفت: منافع شخصی، بخشی و دستگاهی اجازه همگرایی نمی‌دهد. در حالی که هیچ اقدامی نباید منجر به تخریب باقیمانده ارزش‌های تاریخی در شهرها شود.
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی در پاسخ به این پرسش خبرنگار صدای میراث که چند سال است بر مشارکت دستگاه‌ها برای جلوگیری از تخریب بافت‌ها و بناهای تاریخی تاکید می‌شود، اما همچنان شاهد نبود همکاری بین دستگاهی در اجرای پروژه‌ها در بافت‌های تاریخی هستیم، گفت: با اینکه در طول دولت یازدهم و دوازدهم همگرایی بین دستگاه‌ها به خصوص میان وزارت راه و شهرسازی و سازمان میراث‌فرهنگی بیشتر شده است، اما همچنان شاهد اختلافات میان دستگاه‌های دیگر هستیم.
او افزود: به نظر می‌رسد بخشی از این ناهماهنگی‌ها در دستگاه‌ها به منافع شخصی، بخشی و دستگاهی برمی‌گردد. به گونه‌ای که حاضر نیستیم منافع مشترک برای یکدیگر تعریف کنند.
معاون معماری و شهرسازی کشور اعلام کرد: اگر وزارت کشور از جانب خودش موضوعی را مطرح می‌کند و تحت عنوان شهرداری‌ها مدیریت می‌کند. منفعت این موضوع نباید دستگاهی باشد. بلکه باید منفعت اصلی را شهر ببرد.
او گفت: مدیران در وزارت راه و شهرسازی، سازمان میراث‌فرهنگی، وزارت کشور و دیگر دستگاه‌ها باید در جهت منافع شهر و شهروندان اقدام کنند نه این که منافع دستگاهی حکم کند که چگونه رفتار کنند.
ایزدی تاکید کرد: بخش بزرگ مشکلات به منیت‌ها برمی‌گردد که توجه را صرفا به منافع شخصی، بخشی و دستگاهی شهر و شهروند متمرکز می‌کند.
سعیدی همچنین دومین دلیل نبود هماهنگی بین دستگاه‌های کشور را در حوزه توسعه پایدار در شهرهای تاریخی مربوط به دانش مدیران شهری و دستگاهی دانست. او معتقد است: ضعیف‌ترین بخش، حوزه دانش در دستگاه‌های دولتی است. به این معنا که بهترین دانشجویان در دانشگاه، مشاور و استاد دانشگاه می‌شوند و ضعیف‌ترین آن‌ها مدیران شهری.
به گفته وی، درحال حاضر وضعیت اسفباری در حوزه دانش شهری و مدیریت شهر داریم و همین نبود دانش سبب شده است که اجازه هیچگونه تعامل و همکاری در پروژه‌های شهری ایجاد نشود.
او سومین عامل در ناهماهنگی دستگاه‌ها را مربوط به وجود قوانین موازی در دستگاه ها دانست و گفت: قوانین متعدد و موازی اجازه ایجاد فضای مشترک را نمی‌دهد و هیچگاه نیز در ساختار تشکیلات تلاش نشده است ساختارهای مشارکتی در شوراها و کمیته‌های مشترک دنبال شود.
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی فقدان راهکارها و پاسخ نتیجه‌بخش در همکاری میان دستگاه‌ها را عامل دیگر در ایجاد ناهاهنگی میان دستگاه‌ها خواند و گفت: به نظر می رسد برای مرتفع کردن نگاه بخشی باید به سمت تشکیل شوراها و کمیته‌هایی برویم که افراد را در دستگاه‌ها به یکدیگر نزدیک کند.
او همچنین به افزایش نقش مردم تاکید کرد و افزود: مردم باید نقش مطالبه‌گری خود را پررنگ‌تر کنند. تا زمانی که هیچکس از مسئولان دستگاه‌های دولتی مطالبه نکند. مدیران نیز به رفتارهای اشتباه خود در بافت‌های تاریخی ادامه می‌دهند و در این میان افزایش مطالبه‌گری از طریق گفتمان‌سازی و اطلاع‌رسانی بهترین شیوه است.
