صدای میراث: ۴۸تخته فرش نفیس و ارزشمند در سبکهای مشهدی(عمواوغلی)، اصفهان و تودشک، به ارزش ۱۲۷میلیارد تومان متعلق به ساختمان حافظیه در مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد که محل دیدارهای روسای جمهوری با مقامات خارجی است و در دوران کرونا نیز محل برگزاری جلسات دولت بود همچنان ناپدید است.
مدیریت ساختمان حافظیه مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد نه برعهده وزارت میراثفرهنگی که برعهده نهاد ریاستجمهوری است و براساس گزارش سازمان بازرسی کل کشور ۴۸تخته فرش نفیس و ارزشمند این ساختمان در فاصله سالهای ۹۲ تا ۹۵ و درست زمانی که مسعود سلطانیفر با حکم رئیسجمهوری وقت، ریاست سازمان وقت میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری را برعهده داشت از این مجموعه خارج شد و هنوز مشخص نیست در منزل کدام فرد یا در دست کدام نهاد است؟ سازمان بازرسی کل کشور اعلام کرد که ۹ فرد مظنون در این پرونده وجود دارند که ۲تن از آنها یک مقام ارشد دولت حسن روحانی و فرزندش هستند.
معمای فرشهای نفیس ربوده شده همچنان حل نشده باقی مانده است و هنوز برای رسانهها و افکارعمومی مشخص نیست این فرشها چگونه از این مجموعه خارج شده و چه کسانی در این پرونده دخیل هستند؟یک شاهد پیشتر به خبرگزاری فارس گفته بود: «سال ۱۳۹۵ فرشها را با یک دستگاه وانت مزدا به منزل شخصی بردهاند.» حالا بهنظر میرسد تنها فردی که میتواند در حل معمای فرشهای ربوده شده سعدآباد کمک کند، همان راننده وانت مزداست که این فرشها را از مجموعه سعدآباد به منزل شخصی حمل کرده است.
برخی شایعات از خارج شدن فرشهای این مجموعه در دولت محمود احمدینژاد خبر میداد و برخی گزارشهای رسمی نیز اذعان دارند که فرشها در دولت حسن روحانی ربوده شده است. صدای میراث در همین رابطه با مقامات دولتهای سابق و اسبق گفتوگو کرده است تا مشخص شود فرشهای سعدآباد کجا هستند؟
فرشها در دولت روحانی مفقود شد
محمد دهقان، معاون حقوقی رئیسجمهوری در دولت سیزدهم است. او چندی پیش لب به سخن گشود و با افشاگری درخصوص زمان ربوده شدن فرشهای سعدآباد انگشت اتهام را به سمت دولت روحانی نشانه رفت. به گفته معاون حقوقی ریاست جمهوری فعلی، یکی از اعضای ارشد دولت قبل(دولت حسن روحانی) و فرزند وی از متهمان اصلی مفقودشدن فرشهای سعدآباد هستند.
محمددهقان اذعان کرده است که تمایلی به اظهارنظر درمورد پروندههای قضایی، قبل از صدور رأی ندارد. اما ادامه داده است که با توجه به اینکه موضوع افشا شده، مردم منتظر شنیدن اخبار دقیق درباره این اتفاق هستند.
دهقان گفت: فرشها از سال ۹۲ تا ۹۵ مفقود و از مجموعه سعدآباد خارج شدهاند و سازمان بازرسی کل کشور به این موضوع ورود کرده و گزارش مفصلی هم در دولت دوازدهم ارائه و به نهاد ریاستجمهوری وقت اعلام کرده است. سال ۹۹ و بعد از گزارش سازمان بازرسی کل کشور موضوع به معاونت حقوقی ریاستجمهوری ارجاع داده شد و پس از بررسی، اقدام اولیه برای تعقیب کسانی که مرتکب چنین جرمی شده و متهم به سرقت فرشها هستند، انجام شد.
به گفته او، در معاونت حقوقی دولت سیزدهم به محض اطلاع، اقداماتی انجام و با مرجع قضایی مکاتبه شد و جلسه حضوری با قاضی پرونده و رئیس مجتمع قضایی مربوطه برگزار شد. این ماجرا در دست پیگیری است تا هرچه زودتر دستگاه قضایی رأی را صادر کند.
معاون حقوقی رییس جمهوری تاکید کرده است، اینکه گفته شد، ماجرا مربوط به دولت قبل از روحانی است، صحت ندارد و این اظهارنظر کاملا با اسناد و گزارش سازمان بازرسی کل کشور مغایرت دارد. روشن است که این فرشها در سال ۹۲ تا ۹۵ از مجموعه سعدآباد خارج شده و اتهاماتی نسبت به برخی مقامات عالیرتبه دولت قبل وجود دارد که در دادگاه در دست بررسی است و فعلا نمیتوانیم قضاوتی در اینباره داشته باشیم. اما آنچه میتوان گفت این است که یکی از اعضای ارشد دولت و فرزند وی از متهمان پرونده هستند و متهم دیگر از مسئولان نهاد ریاستجمهوری دولت قبل است.
طرح اتهام علیه روحانی و نزدیکانش جعلی است
محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی در دولت قبل در گفتوگویی که با صدای میراث داشت اعلام کرد: موضوع مفقودشدن فرشها مربوط به دولت یازدهم و پیش از انتصاب بنده بهعنوان رئیس دفتر رئیسجمهوری وقت است؛ بنابراین بهتر است موضوع از آقای نهاوندیان که در دولت یازدهم معاون اول رئیسجمهوری بودند پیگیری شود.
او گفت: از ابتدای دولت یازدهم گزارشهایی درباره مفقود شدن چند تخته فرش در ساختمان حافظیه در فاصله سالهای ۹۰ تا ۹۲ دریافت شد. نهاد ریاستجمهوری نیز بهعنوان مدعی به وسیله بازرسی ویژه نهاد ریاستجمهوری پیگیری کرد و پرونده به نهادهای نظارتی خارج از دولت هم ارسال شد.
محمود واعظی اعلام کرد: پرونده فرشها در حال پیگیری بود و حتی برخی اخبار حکایت از آن داشت که به مرحله صدور رأی نیز رسیده است، ولی خبرسازیها با هدف منحرف کردن روند رسیدگی به پرونده آغاز شد و اتهامهایی علیه مقامات ارشد دولت روحانی و نزدیکانش مطرح شد که مستند به هیچ مدرک و شواهدی نیست، بلکه یک خبرسازی جعلی است.
حفاظت و حراست حافظیه بگویند فرشها کجاست؟
علیاکبر جوانفکر، مشاور رسانهای دولت دهم در دوران ریاست دولت محمود احمدینژاد است. او نیز از ربوده شدن و خارج کردن فرشهای ساختمان حافظیه در مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد ابراز بیاطلاعی میکند.
جوانفکر به صدای میراث گفت: بنده هیچ اطلاعی از خارج شدن فرشهای مجموعه حافظیه سعدآباد در دولتهای نهم و دهم ندارم و خاطرم نیست که گزارشی از خروج این فرشها از مجموعه به دولت رسیده باشد. مدیریت ساختمان حافظیه در مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد برعهده نهاد ریاستجمهوری است و بهتر است مجموعه حفاظت و حراست ساختمان حافظیه به این سؤال پاسخ دهند که فرشهای نفیس سعدآباد کجاست؟ این فرشها قطعا در دولت نهم و دهم از مجموعه خارج نشده است؛ بنابراین مسئولیت حفاظت از این مجموعه با هر شخص یا نهادی بوده است، همان مجموعه باید پاسخگو باشد. دادستان هم نخستین سؤالی که در این پرونده مطرح میکند این است که مسئولیت حفاظت از این مجموعه با کدام نهاد بوده است؟ بنابراین حراست و حفاظت ساختمان حافظیه باید پاسخگوی نخست خروج فرشها باشند.
مدیریت ساختمان حافظیه ارتباطی به وزارت میراثفرهنگی ندارد
مسعود سلطانیفر، رئیس اسبق سازمان میراثفرهنگی در دولت یازدهم و در دولت حسن روحانی است که چندی بعد به وزارت ورزش رفت و سکان این وزارتخانه را در دست گرفت. صدای میراث براساس دوران مدیریتی او بر سازمان وقت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی سراغ او رفت و از سلطانیفر پرسید، آیا شما و پسرتان که زمانی در وزارت میراث فرهنگی حضور داشتید فرشهای سعدآباد را خارج کردهاید؟
مسعود سلطانیفر اما اطمینان اعلام کرد که در این پرونده هیچ سخنی از او و فرزندش وجود ندارد. رییس سابق سازمان میرث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در دولت حسن روحانی به صدای میراث گفت: مدیریت مجموعه حافظیه سعدآباد در اختیار نهاد 
ریاستجمهوری است و حفاظت مجموعه نیز با نهادهای مسئل است. این مجموعه هیچ ارتباطی با سازمان وقت و وزارت فعلی میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ندارد و مدیریت و حفاظت آن نیز کاملا منفک از مجموعه وزارت میراثفرهنگی است. در این پرونده نیز که گفته شده یک مقام ارشد دولت قبل و پسرش مظنون اصلی هستند، هیچ صحبتی از بنده یا پسرم نیست؛ بنابراین بهتر است در مورد این پرونده مجموعه حفاظت از مجموعه، پاسخگو باشد.
