توسط : 
میلاد وندائی؛
باستان شناس/
صدای میراث: تصویر گریه‌های استاد «اسماعیل یغمایی» باستان‌شناس و کاوشگر محوطه باستانی ارجان (ارگان) خوزستان بر تخریب این محوطه باستانی چند روز است که در رسانه‌ها و فضای مجازی دست به دست می‌شود. اما بد نیست سری هم به صفحه اینستاگرامی «عزت‌الله ضرغامی»، وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بزنیم.
در این صفحه خواهید دید که از فیلم فیلم «موقعیت مهدی»، «کبوترخانه»، «پشمک حاج خلیفه» و «سافاری در کویر» با ماشین چند میلیارد تومانی، تا بسیاری مسائل دیگر تصویر و خبر هست، اما دریغ از یک واکنش به تخریب آثار متعدد تاریخی در سطح کشور و توجه به حداقل دغدغه‌های کنشگران و متخصصان میراث‌فرهنگی و باستان‌شناسی که روز به روز هم بر آن افزوده می‌شود.
شاید در نگاه نخست گفته شود گریه‌های اسماعیل یغمایی بر تخریب محوطه باستانی ارجان مربوط به ۹ سال پیش است و ربطی به دوران وزارت عزت‌الله ضرغامی ندارد؟! اما باید گفت، نه تنها عزت‌الله ضرغامی که تمامی مدیران دو دهه اخیر سازمان و وزارت میراث‌فرهنگی، در ایجاد وضعیت اسفناک و در حال تخریب آثار و محوطه‌های باستانی ایران دخیل هستند و هر یک به اندازه خود مقصر!
عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از روزی که برای گرفتن رای اعتماد پای در مجلس گذاشت، نشان داد که تفاوت دوره ساسانی و سامانی را از یکدیگر نمی‌داند و یک به یک بر گاف‌های رسانه‌ای و تاریخی و علمی او نیز افزوده شد. پس از آن نیز با روی کار آوردن افراد غیرمتخصص که با وی لابی سیاسی و رفاقت قدیم داشتند، نشان داد که نه تنها جا پای اسلاف خود نهاده، که حتی الگویی برای مدیرانی خواهد بود که در آینده بر کرسی وزارت میراث فرهنگی تکیه می زنند.
بهره بردن از مدیران غیرمتخصص، جابجا کردن مدیران میراث استان‌ها با فشار نمایندگان مجلس و لابی ستادهای استانی رییس‌جمهوری و فضا دادن به سهم‌خواهی آنان، بی‌توجهی به نظرات کارشناسان متخصص در تمامی زمینه‌های مدیریتی و اجرایی، تبدیل کردن وزارت میراث‌فرهنگی به حیاط خلوت مدیران پیشین صداوسیما، بهره بردن از برند میراث‌فرهنگی برای انجام پروژه‌های سیاسی و تبلیغاتی زودهنگام انتخاباتی، بی‌برنامگی در پروژه‌های ملی و استانی، سراسیمه‌گی در حل مشکلات اداری کارمندان وزارتخانه و البته عدم پیگیری تبدیل وضعیت کارمندان که برخی حتی تا ۲۰ سال سابقه عدم تبدیل وضعیت دارند، کاهش بودجه سازمان میراث‌فرهنگی در تمامی بخش‌ها به ویژه در بخش مرمت و حفاری علمی باستان‌شناسی مواردی است که نشان از بی‌تجربگی و بی‌دغده بودن مدیران میانی منسوب شده توسط وزیر میراث‌فرهنگی دارد. همه این موارد اما بیانگر آن است که وزیر میراث‌فرهنگی، دل در گرو این کرسی تخصصی دولت ندارد و نمی‌تواند برای پیشبرد اهداف تعریف شده در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی که نخستین آن، حمایت و حفاظت از آثار باستانی و تاریخی ایرانشهر است قدم بردارد.
برهمین اساس به نظر می‌رسد ادامه حضور ایشان در وزارت میراث‌فرهنگی نه به نفع ایشان است و نه به نفع میراث‌فرهنگی کشور که هر روز بیشتر در حال تخریب است. گردشگری و صنایع‌دستی هم که در بلاتکلیفی به سر می‌برند. پس بهتر است تا دیر نشده و بافت تاریخی شیراز و اصفهان و مشهد هم بیش از این قربانی سکوت و بی‌تفاوتی شخص وزیر میراث‌فرهنگی نشده‌اند و ننگ این تخریب‌ها بر رزومه کاری عزت‌الله ضرغامی ثبت نشده است به کرسی مدیریتی دیگری در دولت نقل مکان کند تا شاید کمک بهتری به آینده کشور شود. اکنون نگرانی کارشناسان میراث‌فرهنگی از آن است که تخریب آثار و محوطه‌های تاریخی در ردیف افتخارات وزیر میراث‌فرهنگی ثبت شود و حضور ضرغامی در منصب وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، تسهیلگر تخریب آثار تاریخی کشور شود.
