رسول حاجی باقری
فعال میراث فرهنگی
۲۹ اردیبهشتماه ۹۷/ صحن امامزاده پیرمراد/ استهبان/ استان فارس
صدای میراث: شخصی که تا این ساعت از بامداد بیدار است صحن امامزاده و قبری که هر شب کنارآن می نشیند را ترک میکند. دوربینهای امامزاده تصاویر دو مرد را ثبت کرده اند که سرو صورت خود را پوشاندهاند و وارد صحن امامزاده میشوند. آنها از سمت جنوب وارد صحن میشوند و با در دست داشتن پتک به سمت تنها شیر سنگی استهبان حرکت میکنند. مهاجمان دهها ضربه سنگین بر پهلوی مجسمه شیر سنگی وارد میکنند اما سنگ یکپارچه، محکم و مقاوم است. آنها خسته و عصبانی به سراغ سر و گردن شیر میروند. چندین ضربه دیگر وارد کیکنند وشیر تحمل می کند اما آخرین ضربه ،سر شیر را از پیکره مجسمه جدا میکند. شر پیکره روی زمین می افتد و مهاجمان صحنه را ترک میکنند.
دو عضو هیئت امنای امامزاده میگویند: مهاجمان نگهبان شیفت شب امامزاده را بافالوده مسموم بیهوش کرده بودند.
اگر مهاجمان برای سرقت از امامزاده یا یافتن گنج به امامزاده پیرمراد رفته بودند پس چرا پس از نیافتن گنج در مجسمه شیرسنگی که تنها کاربرد آن قرار دادن به عنوان سنگ قبر برای افرد مهم و پهلوانان در بین اقوام لر به کار میرود، به دفتر و ضریح امامزاده دستبرد نزدند؟ آنها که با بیهوش کردن نگهبان مطمئن بودند مزاحم نخواهندداشت.
پاسخ این سوال واضح است. آن ها تنها برای تخریب تنها شیرسنگی تاریخی استهبان به امامزاده رفته بودند.
مردم استهبان حالا تصمیم دارند از فرماندار محبوب خود بخواهد که قاطعانه با موضوع برخورد کند و از مسئولان ذیربط در اداره اوقاف و اداره میراث فرهنگی دلیل این رخداد فاجعهبار برای تاریخ و فرهنگ استهبان را جویا شود تا اگر کم کاری و سهل انگاری در حفاظت از آثار تاریخی این منطقه صورت گرفته است عاملان و مسببان این ماجرا مواخذه و اقدام قانونی لازم در برخورد با آنها انجام شود.
شیر سنگی پیرمراد پس از سالهای متمادی که در گورستان مسلمین استهبان و به سمت بارگاه امامزاده ایستاده بود چند روز پیش با ضربات پتک مهاجمان نقابدار بی سر شد. استاد محمدرضا آل ابراهیم نویسنده و پژوهشگر در تاریخ و فرهنگ مردم استهبان میگوید: شیرسنگی متعلق به آقامیرزا علی محمدخان است که در رمضان المبارک ۱۲۳۵ ه.ق در یک درگیری محلی کشته شد.
این نخستین بار نیست که آثار تاریخی استهبان تخریب می شوند. بافت تاریخی و بناهای تاریخی این شهر از سالهای گذشته در حال تخریب هستند. بسیاری از بناهای تاریخی، حمامهای تاریخی و زیبا در محلات میری، اهر، تیروَنجان، کوچه شاه، کَزَمان، انارستان و … به بهانههای مختلف یا تخریب شدند یا خود فرو ریختند. خانه عنایت، خانه نعیمی، حمام فخر، حمام کوچه شاه، کاروانسرای تاریخی و حمام در حال تخریب کزمان و دهها یادگار هنر و معماری این شهر در حال فروپاشی هستند.