محمد باریکانی؛
روزنامه‌نگار/
صدای میراث: عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کشور حدود ۳ سال پس از نابودی صنعت گردشگری ایران به دلیل شیوع کرونا، وقوع سیلاب‌های بهاری و حوادث سیاسی رخ داده در کشور، حالا به این نتیجه رسیده است که «گردشگری بیماری است که نیاز به شوک دارد و اگر درمان شود کشور را نجات می‌دهد.»
او که صبح امروز با همراهی علی‌اصغر شالبافیان معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی به هجدهمین جلسه هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران رفته بود، از لزوم شکل‌گیری نگاه و اندیشه نو در وزارتخانه میراث‌فرهنگی سخن گفته و اذعان کرده است که «قوانین دست و پا گیر آفت کشور شده و غول نقدینگی ایجاد شده در کشور باید به سمت خلق ثروت هدایت شود.»
عزت‌الله ضرغامی که پیشتر اعلام کرده بود هر سرمایه‌گذاری که بخواهد هزار میلیارد تومان در صنعت گردشگری ایران سرمایه‌گذاری کند، حاضر به دیدار با او است، حالا می‌گوید: «وقت نداریم. مریض را می‌شناسیم و موانع مشخص است.»
وزر میراث فرهنگی در جمع بخش خصوصی در اتاق بازرگانی ایران گفته است که با کمک آن‌ها مشکلات را پشت سر می‌گذارد.
وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی امید دارد که بتواند موانع سهمگین در مسیر سرمایه‌گذاران بخش گردشگری را بشکند و نقدینگی مردم را به سمت این حوزه سرازیر کند. اما خودش می‌داند با بیماری بدحال مواجه است که نیاز به شوک درمانی پیدا کرده است. بیماری که رو به احتضار است و در این شرایط بعید است سرمایه‌گذاران رقبتی برای احیای این بیمار نیاز به شوک داشته باشند.
بیش از یک دهه است که دولت‌های مختلف تلاش کرده‌اند سرمایه‌گذاران خارجی را تشویق به سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری ایران کنند. اما موانع بیشمار مانع از ورود پول خارجی به بخش گردشگری شده است. همان قوانین دست و پا گیری که عزت‌الله ضرغامی از آن‌ها سخن گفته است مانع از ورود سرمایه‌گذاران خارجی به صنعت گردشگری ایران شد.
حالا با ماجرای تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران ماجرا سخت‌تر شده است. عزت‌الله ضرغامی خود به خوبی می‌داند که سرمایه ترسو است. از تنش‌ها بلافاصله می‌گریزد و در شرایطی که ایران با مشکلات متعدد اقتصادی دست به گریبان است، سرمایه‌گذاران داخلی نیز جرات ورود به صنعت بیمار و رو به احتضاری که به زعم وزیر میراث فرهنگی نیاز به شوک درمانی یافته است حذر می‌کنند.
عزت‌الله ضرغامی در شرایطی سکان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی را بر دست گرفته است که معادلات اقتصادی ایران دلالی را بر تولید و اشتغال ترجیح داده است. همان نقدینگی که او از آن هراس دارد در بازارهای ارز و سکه و خودرو و مسکن سرریز می‌شود و با بازدهی فوری کاری می‌کند که تفکر تولید و اشتغال در کشور را به بازی می‌گیرد.
ضرغامی در این شرایط سعی بر ترغیب سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری ایران دارد. صنعتی که حالا فعالانش برای نپرداختن حق عضویت از تشکل‌های فعالش کنار گذاشته می شوند. نیروی انسانی آموزش دیده‌اش را طی سه سال گذشته از دست داده است. دفاتر گردشگری‌اش تعطیل و ورشکست شده است و هتل‌هایش مقروش و بدهکار بانک‌ها شده‌اند. کارگاه‌های صنایع‌دستی‌اش در سراسر کشور با بحران مواد اولیه و بدهی‌های بانکی و تعطیل گسترده مواجه شده‌اند و یکی از ارزآورترین و پولسازترین بخش های وابسته به گردشگری‌اش نحیف شده است.
ضرغامی در چنین شرایطی از شوک‌درمانی به صنعت گردشگری ایران سخن می گوید اما بعید است که آقای وزیر نداند جذب سرمایه‌گذار به چنین صنعتی که خود اذعان بر احتضار و بیماری وخیمش دارد و برای درمانش اگر می‌آورد امری نه محال که بسیار بسیاذر دشوار است.
در نفوذ سیاسی وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در دولت و مراجع تصمیم‌گیر تردیدی وجود ندارد. اما این که عزت‌الله ضرغامی چگونه بتواند صنعت گردشگری ایران را از ورطه هولناک نابودی و مرگ برهاند پرسشی است که حالا فعالان صنعت گردشگری ایران را به خود مشغول کرده است. این پرسش کلیدی از عزت‌الله ضرغامی به بهانه نشست امروز او در اتاق بازرگانی ایران همچنان مطرح است که برنامه شوک درمانی او برای نجات صنعت گردشگری ایران در شرایطی که این بیمار محتضر حدود دو سال است که بطور کامل به کما رفته است چیست؟ او چه برنامه کوتاه مدتی برای شتابدهی به صنعت گردشگری ایران و احیای این صنعت مظلوم و ورشکسته دارد تا با تدوین برنامه میان مدت و بلندمدت بتواند این بیمار محتضر را نه تنها احیاء که از بیمارستان بحران اقتصادی ایران برهاند و شکوفایی و رونق دوباره در این صنعت را بازگرداند؟
