صدای میراث: پس از دفن استاد محمدرضا شجریان در نقطه‌ای خارج از نقطه کارشناسی شده در آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی که به اصرار خانواده استاد شجریان صورت گرفت و جزئیات آن تنها در سایت صدای میراث منتشر شد، واکنش‌ها به دفن پیکر استاد شجریان در این محوطه ثبت ملی شده و در مسیر ثبت جهانی ادامه دارد. حالا استاد میرجلال‌الدین کزازی شاهنامه پژوه و از چهره‌های ماندکار ادبیات فارسی ایران در اظهاراتی برای انتشار در سایت صدای میراث نسبت به این اقدام واکنش نشان داد.
میرجلال‌الدین کزازی در این متن با اعلام این موضوع که پس از دفن استاد محمدرضا شجریان در آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی سراینده شاهنامه با تماس‌های مکرر برای اعلام‌نظر در این خصوص مواجه شده است، اعلام کرد: «فردای خاکسپاری روانشاد شجریان به من زنگ زدند و دیدگاه مرا نیز جویا شدند که آیا با چنین کاری دمساز و آن را شایسته می‌دانید؟»
این شاهنامه پژوه و چهره ماندگار ادبیات فارسی اعلام کرد: «از دیدگاه من چهره‌های برجسته فرهنگی و ادبی و هنری را می‌سزد که به خواست خودشان در جایگاه‌هایی گرامی و ارجمند همچون آرامگاه فردوسی به خاک بسپارند، اما در بخشی جدا از آن جایگاه، مانند آنچه در آرامگاه حافظ می‌بینید که تنی چند از نام‌آوران فرهنگ و ادب و هنر ایران را در گورستانی که در کنار آرامگاه جای دارد، اما یکسره با دیوار و در، از آن جدا شده است به خاک سپرده‌اند.»
جلال‌الدین کزازی در واکنش به دفن استاد محمدرضا شجریان در حریم آرامگاه فردوسی و در باغ محوطه 
این اثر ثبت ملی و در مسیر ثبت جهانی اعلام کرد: «اگر این نام‌آوران را در پردیز «حریم» آرامگاه بزرگان درگذشته به خاک بسپارند اندک‌اندک آنجا به گورستان دگرگون خواهد شد و این کاری است ناروا.»
دفن استاد محمدرضا شجریان از چهره‌های نام‌آور موسیقی ایران در آرامگاه فردوسی بازتاب‌های مختلف داشت و گزارش‌های صدای میراث از جزئیات و چگونگی دفن این چهره موسیقی ایران در آرامگاه فردوسی و چگونگی تغییر مکان دفن استاد شجریان با اصرار خانواده این چهره درگذشته موسیقی ایران نیز با واکنش‌های مختلف مواجه شد. موافقان این اقدام را برای پاسداشت زحمات استاد شجریان مناسب دانسته و حتی همچون مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار تاریخی در وزارت میراث‌فرهنگی اذعان می‌کردند که دفن استاد شجریان بر ارزش‌های تاریخی مجموعه آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی افزوده و جایگاه فردوسی را بالاتر برده است. در سوی دیگر مخالفان معتقدند که اصرار خانواده استاد شجریان برای دفن ایشان خارج از محل کارشناسی شده منجر به زیرپا گذاشتن نظرات کارشناسی در حفظ موازین میراث‌فرهنگی و رعایت ارزش‌های یک محوطه تاریخی است که روند ثبت جهانی را طی می‌کند.
اخیرا نیز جمعی از کنشگران میراث‌فرهنگی در نامه‌ای به وزیر میراث‌فرهنگی از علی‌اصغر مونسان خواسته‌اند پاسخ دهد که «با توجه به قانون تعیین حریم در سال ۱۳۸۴ به شماره ۸۴۲۴۹۳۹/۱ و ممنوعیت هرگونه پی‌کنی و کندو‌کاو در عرصه آثار و محوطه‌های تاریخی و با توجه به تصویب‌نامه سال ۱۳۷۷ که در آن دفن اموات در آثار تاریخی ممنوع اعلام شده است، چرا و به چه دلیل به نظر کارشناسان معترض میراث بی‌حرمتی شده است؟!»
Discussion۸ دیدگاه
هرگونه سو استفاده از آرامگاه حکیم ابولقاسم فردوسی روزی برای ملت ایران عزیز گران تمام خواهد شد
لطفا پیگیری اکید برا این موضوع داشته باشید تا میراث فرهنگی ایرانمان پایدار و سرافراز بماند
درود بر استاد کزازی گرامی بسیار درست و دقیق نوشته‌اند. هر کاری باید کارشناسی بشود و از احساسات نابجا دوری شود.
به نام خداوند جان و خرد
ایران سرزمین سیمرغ ها و ققنوس های هزاره
بی شک تاریخ نشان خواهد داد که حضور و نقش شجریان در عرصه ادب، فرهنگ، هنر و بزنگاه‌های اجتماعی و سیاسی ایران و ایجاد غرور و افتخار آفرینی جهانی برای ایران و ایرانی و پارسی زبانان سراسر گیتی، کم از فردوسی و دیگر بزرگان این سرزمین هزاران ساله نبوده، نیست و نخواهد بود. همانطور که فردوسی بزرگ زنده نگهدارنده زبان پارسی در زمان بیدادها و استیلای حاکمان و زبانهای بیگانه بر این سرزمین بود شجریان نیز در این روزگار که هنر خوار است و جادویی ارجمند، هنر خنیاگری پارس را پاس داشته و صدای رسای زبان پارسی در پهنه گیتی شده است. همجواری فردوسی و شجریان افتخاری برای هر دو است و بی شک شادی روان هر دو را در پی داشته و در این دنیای گذرا نیز رونق بازار دلدادگان هر دو را پی خواهد داشت هرچند شایسته تر این بود که شجریان بزرگ را همچون فردوسی بزرگ که در باغ خویش به خاک سپردند و در فروس خود آرمید، در باغ زیبا و بهشت (پردیس) شخصی خویش (هشتگرد کرج) و در کنار گلها و درختان دست پرورد خویش به دست مادرش طبیعت می‌سپردند تا روزی آیندگان برای او نیز آرامگاهی در خور نام و آوازه او سازند و قبله ای دیگر برای عاشقان زبان پارسی و فرهنگ ایران زمین در این خاک گوهرخیز برپا گردد. به حق که عاشقانش و عارفانش او را جان جان می‌خوانند.
درود بر روانهای پاک حکیم ابوالقاسم فردوسی و استاد محمدرضا شجریان
حکیم فردوسی فرمود: بسی رنج بردم در این سال سی….
وان دگر گفت: حتی یک روز خوش هم در این چهل سال نداشتم.
چطور ایندو در یکجا جمع میشوند، هیهات.
درود بر استاد کزازی آرامگاه فردوسی متعلق به فردوسی وشایسته نیست کس دیگری درآنجا دفن شود
بی شک نه تنها کنون،بلکه در سالهای آینده و نسل های بعدی، شجریان از چنان جایگاهی در میان فرهیختگان و هنرمندان ایران زمین برخوردار خواهد بود که در ردیف بزرگان ادب و هنر پارسی قرار خواهد گرفت! فقط آیندگان خواهند گفت که چه گوهر گرانبهایی در جوار حضرت فردوسی آرمیده است! از دیدگاه من، همجواری این دو اسطوره ی بزرگ، هیچ ایرادی ندارد.روحشان در مینوی جاودان شاد!
حالا شما خودشو ناراحت نکن! اتفاقی نمیُفته! مگه چندتا فردوسی و اخوان‌ثالث و شجریان داریم که اونجا به گورستان دگرگون بشه؟!!! ضمن اینکه از کارشناسیهای کارشناسان ما، مملکت به همچین روزی افتاده؛ کارشناسیهای خودتون رو برا خودتون و خونواده‌ها و هوادارانتون که خیلی بهتون تعصب دارند نگه دارید!
بسمه تعالی
با سلام بسی رنج برد دراین سال سی عجم زنده کرداست بدین پارسی روح خسرو اواز ایران شادباد