توسط : 
صدای میراث: قاچاقچیان آثار تاریخی و حفاران غیرمجاز حالا نه در زیر زمین و گورهای باستانی که درست در قبرستان های تاریخی ایذه شیرهای سنگی استاده بر قبر بزرگان بختیاری را برای شیوخ عرب کشورهای حاشیه خلیج فارس سرقت می کنند و این آثار هنری را قطعه قطعه می کنند و به دوبی می فرستند تا تزیین حیات و باغچه ویلاهای عربی شود.
مریم جلیلوندفرد، خبرنگار ایلنا در گزارشی که صبح امروز در این خبرگزاری منتشر شد به نقل از برخی منابع خود در ایذه خوزستان اعلام کرد: شیوخ عرب در امارات متحده عربی مبالغ هنگفتی برای خرید آثار تاریخی ایران پرداخت می‌کنند و این وضعیت به جایی رسیده است که سوداگران آثار تاریخی حتی به سنگ قبرهای نقش دار هم رحم نمی کنند.
براساس گزارش این خبرگزاری، وضعیت حفاری‌های غیرمجاز در شهرستان ایذه خوزستان به اندازه ای اسفناک شده است که برخی سوداگران آثار تاریخی به آرامستان های این منطقه رفته و «بردشیرهای بختیاری» (شیرهای سنگی بختیاری) را به خریداران آثار تاریخی و هنری ایران در حاشیه کشورهای خلیج فارس می‌فروشند تا شیرسنگی که نماد رشادت و مردانگی قوم بختیاری است در باغ ویلاهای دوبی به‌عنوان تزئینات به کار گرفته شود.
مرتضی امامی، پژوهشگر میراث فرهنگی در ایذه گفته است: واقعیت این است که اداره میراث فرهنگی و پایگاه ایذه که باید مدافع منافع میراث‌فرهنگی این شهرستان باشند، رها شده‌اند و کاری نمی‌کنند. در نبود مدیران اداره میراث‌فرهنگی و پایگاه ایذه که علت اصلی آن هم نبود امکانات و نیروی انسانی کافی است، فضایی فراهم شده که دیگر محوطه یا یک اثر تاریخی سالم در ایذه نمی‌توانید پیدا کنید که از دست حفاران غیرمجاز درامان مانده باشد. این درحالی است که در ایذه می‌توان آثار و محوطه‌های بسیاری از دوره‌های مختلف تاریخی (ایلامی، الیمایی و اتابکان لر) را در سنگ‌نبشته‌ها، قلعه‌ها و نگارکندهای مختلف به وضوح مشاهده کرد.
امامی می‌گوید: بردشیرها یا همان شیرسنگی‌های بختیاری قدمتی ۴۰۰ ساله دارند اما همین بردشیرها شبانه از آرامستان‌های ایذه خارج می‌شوند و داخل باغ ویلاهای امارات به‌عنوان تزئینات استفاده می‌شوند. به‌عنوان مثال، هر آرامستانی در طول ۲۰ سال اخیر دارای 
۴۰ شیرسنگی بود که در حال حاضر این تعداد به کمتر از ۱۰ بردشیر رسیده است.
شیرهای سنگی خوزستان از جاذبه های دیدنی دشت های این استان هستند. این مجسمه های سنگی توسط سنگ تراشان ایل عشایری به شکل شیر تراشیده می شدند. شیرهای سنگی در اندازه های مختلف و اشکال روی آن متعلق به افرادی بود که در شجاعت، دلاوری در شکار و تیراندازی و جنگ سرآمد مردمان روزگار خود بودند. شیرهای سنگی بر مزار بزرگان یک قوم قرار می گرفتند تا روایتگر بزرگی و رشادت و دلاوری فرد درگذشته باشند. انتخاب اندازه شیرهای سنگی بر مزار دلاوران بختیاری برعهده بازماندگا بود و آن ها براساس درجه دلاوری و رشادت فرد متوفی اندازه خاص شیر سنگی او را انتخاب و بر مزار متوفی قرار می دادند. حالا این نشانه ها سر از کشورهای حاشیه خلیج فارس درآورده اند و قاچاقچیان آثار هنری و تاریخی پرسه زنی در گورستان های ایذه را به قبر خوابی برای کشف آثار تاریخی مردگان گذشته ترجیح داده اند.
