شنبه, ۰۴ فروردین, ۱۴۰۳

اعتراض کنشگران میراث‌فرهنگی به خاکسپاری محمدرضا شجریان در آرامگاه فردوسی/معترضان خطاب به وزیر میراث‌فرهنگی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: خانواده شجریان با خودسری قوانین میراث‌فرهنگی را زیر پا گذاشتند

31 انتشار:

صدای میراث: جمعی از کنشگران میراث فرهنگی، هنرمندان و دوستداران میراث فرهنگی با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به علی‌اصغر مونسان وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و سیدعلی صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به خاکسپاری مرحوم محمدرضا شجریان استاد آواز ایرانی در آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی، سراینده شاهنامه و پاسدار زبان پارسی که در مرحله ثبت جهانی است اعتراض کردند.

به گزارش صدای میراث در این نامه، کنشگران میراث فرهنگی و هنرمندان دفن استاد محمدرضا شجریان در آرامگاه فردوسی را خلاف موازین میراث‌فرهنگی در رعایت عرصه و حریم محوطه‌های تاریخی دانسته و خانواده محمدرضا شجریان بویژه همایون شجریان را متهم کرده‌اند که با زیر پا گذاشتن قوانین میراث فرهنگی با «خودسری» و اعمال نفوذ توسط مقامات بالا قوانین مرتبط با رعایت عرصه و حریم آثار تاریخی را زیر پا گذاشته‌اند.

متن کامل این نامه که خطاب به وزیر میراث‌فرهنگی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر و نسخه‌ای از آن برای صدای میراث ارسال شده بدین شرح است:

« وزیران محترم فرهنگ و‌ارشاد اسلامی و میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی

جناب آقایان سیدعباس صالحی و علی‌اصغر مونسان

باسلام و عرض ادب

همانگونه که آگاهی دارید، حکیم «ابوالقاسم فردوسی»، نماد هویت ملی و نجات بخش زبان فارسی در یکی از حساس‌ترین دوران تاریخ ایران است. تاثیر زحمات این بزرگمرد در گردآوری «خدای نامه‌گان»، یا «شاهنامه»، یعنی تاریخ شفاهی ایران و همچنین سهم او در انسجام مردم این سرزمین در سراسر حوزه تمدنی ایران زمین بر هیچکس پوشیده نیست‌‌. جایگاه فردوسی بزرگ در تاریخ و ادبیات ایران به گونه‌ای است که حتی اَبَر شاعرانی مانند «سعدی»، «مولانا» و «‌حافظ» را نیز نمی‌توان با او قیاس نمود. روانش شادمان و یادش گرامی باد.

آگاه شدیم خانواده استاد آواز «محمدرضا شجریان» خواستار دفن پیکر ایشان در آرامگاه توس شدند. کارشناسان میراث‌فرهنگی به دلیل این که آرامگاه حکیم توس در فهرست آثار ملی ثبت شده و قرار است به ثبت جهانی برسد، نخست مخالفت کردند اما ‌پس از اصرار خانواده استاد شجریان، جایگاهی در کنار مزار شاعر معاصر استاد «مهدی اخوان ثالث»، به روانشاد «محمدرضا شجریان» اختصاص دادند. اما آقای «همایون شجریان» این بخش از آرامگاه را مناسب ندانسته و با پافشاری و ارائه یک نامه از سوی مقامات بالا! که در آن نوشته شده «در مکان مشابه مزار اخوان ثالث با بیست متر فاصله»! ، کارشناسان میراث را وادار به حفر قسمتی از پیاده‌رو منتهی به آرامگاه فردوسی کردند!

وزیر محترم گردشگری، جناب آقای مونسان؛ آیا مصلحت میراث نیاکان ایران زمین باید با یک نامه از مقامات بالا که معلوم نیست برپایه کدام بند از قانون به موضوع ورود کرده‌اند، تعیین ‌تکلیف شود؟!! سپاسگزار می‌شویم پاسخ بفرمایید با توجه به قانون تعیین حریم در سال ۱۳۸۴ به شماره ۸۴۲۴۹۳۹/۱ و ممنوعیت هرگونه پی‌کنی و کندو‌کاو در عرصه آثار و محوطه‌های تاریخی و با توجه به تصویب نامه سال ۱۳۷۷ که در آن دفن اموات در آثار تاریخی ممنوع اعلام شده است، چرا و ‌به چه دلیل به نظر کارشناسان معترض میراث بی‌حرمتی شد؟!

ما دوستداران میراث کهن این مرز و بوم، ضمن همدردی با خانواده استاد شجریان و علاقمندان به صدا و هنر ایشان، مراتب اعتراض شدید خود را به خودسری‌های «همایون شجریان»، بی‌توجهی برخی مسئولان میراث‌فرهنگی و اعمال نفوذ مقامات بالا که سبب تعرض به بخشی از عرصه باغ آرامگاه فردوسی شده است، اعلام می‌داریم.

همچنین با توجه به اخبار نگران کننده‌ای که به گوش می‌رسد، ذکر چند نکته از سوی دوستداران میراث فرهنگی ضروری است. مدیریت محترم وزارت میراث‌‌‌فرهنگی به خوبی آگاهند که با توجه به اینکه آرامگاه فردوسی قرار است به ثبت جهانی برسد، هیچ‌گونه تندیس و سردیس دیگری که سبب آسیب به چشم‌انداز و ‌محوطه آرامگاه و خروج آن از دستور کار ثبت جهانی شود، نباید در این محوطه نصب شود. اجرای هرگونه همایش و بزرگداشت نیز باید پیرامون شخصیت حکیم توس و اثر جاودانه‌اش شاهنامه فردوسی انجام شود. اگر در آینده برخی با اعمال نفوذ و روابط به قانون‌شکنی در این موارد ادامه دهند و ‌بخواهند در آن مکان کنسرت موسیقی یا همایشی در رابطه با شادروان «محمدرضا شجریان» برگزار کنند و بدین‌ترتیب شخصیت حکیم توس را که میراث‌بان هویت فرهنگی و ‌زبانی ایران است مخدوش کنند، دوستداران میراث‌فرهنگی نیز خاموش ننشسته و از طریق قانون، مسئله را پیگیری خواهند نمود.

از سویی دیگر، زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که برخی تلاش دارند روز اول مهر را که روز تولد «محمدرضا شجریان»، استاد آواز  است به عنوان روز موسیقی ایران در تقویم رسمی کشور به ‌ثبت برسانند!

وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، جناب آقای سیدعلی صالحی، بخوبی آگاهند که موسیقی یک میراث معنوی است و به بلندای تاریخ ایران پیشینه دارد و ستارگانی همچون باربد، اسحاق موصلی، فارابی، صفی‌الدین ارموی و عبدالقادر مراغی در آسمان آن درخشیده‌اند. بدیهی است اگر قرار باشد روزی به نام موسیقی ایران در تقویم رسمی کشور ثبت شود، شایسته است این روز به بهانه پاسداشت موسیقیدانان کهن این مرزوبوم که نقشی بی‌بدیل در ماندگاری هویت تاریخی موسیقایی ایرانیان به عنوان یک میراث ناملموس و‌معنوی داشته اند در تقوم رسمی کشور به ثبت برسد.

امیدواریم از این پس، بزرگان هنر، ‌ادبیات و موسیقی ایران هر یک در جایگاه خود قرار گیرند تا فرهنگ ایرانی نیز دچار حواشی و مغلطه نشود.

پاینده و برقرار باشید

دوستداران میراث فرهنگی ایران»

گفتنی است، نام امضاء کنندگان این نامه بدین شرح است:

۱-آزاده احسانی، دکترای فرهنگ و زبان‌های باستانی

۲-ویدا صارمی، مدیر مسئول ماهنامه خواندنی

۳-اشکان زارعی، کارشناس ارشد تاریخ، عضو هیات مدیره انجمن میراث‌فرهنگی تاریانا خوزستان، نویسنده و پژوهشگر

۴-ریحانه جمالی هنجنی، استاد دانشگاه و کارشناس میراث‌فرهنگی و گردشگری

۵-مجتبی گهستونی، فعال میراث فرهنگی اهواز و روزنامه‌نگار

۶-سعیده پراش، استاد دانشگاه و کارشناس ارشد مردم‌شناسی

۷-دکتر محمد رسولی، وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

۸-سیاوش آریا، کنشگر و پژوهشگر میراث‌فرهنگی و مدیر تارنمای مهرگان

۹-روزبه پارساپور، مهندس مکانیک و کنشگر فرهنگی

۱۰-مریم کاشف‌نیا، دکترای تاریخ ایران

۱۱-ابوالفضل عابدینی، فعال فرهنگی

۱۲-ثریا محمدی، کارشناس ارشد مرمت آثار تاریخی

۱۳-علی درویشی، کارشناس ارشد تاریخ و دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش

۱۴-شهرام اباذری، کارشناس ارشد تاریخ

۱۵-سیاوش تهرانی، شاعر

۱۶-رضا رسولی، کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی

۱۷-شهاب عطایی، کارشناسی ارشد علوم‌سیاسی

۱۸-میثم کریمی امشی، کنشگر فرهنگی

۱۹-حوریه مشهدی‌ باقر موخر، مهندس معمار

۲۰-فاطمه یوسفی، کارشناس ارشد تاریخ، کنشگر میراث‌فرهنگی و بازرس انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش

۲۱یسنا خوشفکر، کارشناس موسیقی

۲۲-مهدی قاسمی، نوازنده سه‌تار

۲۳-سهراب فتحعلی‌زاده، نوازنده سازهای کوبه‌ای

۲۴-فریبا علی‌اکبر نقاش

۲۵-شادی فرید جمال، پزشک

۲۶-علی خدیری، نوازنده نی

۲۷-فرامرز نجفی، استاد مرشد زورخانه

۲۸-اسدالله خواجه‌چندی، استاد مرشد زورخانه

۲۹-سعید محمدپور، کارشناس حقوق قضایی و رییس انجمن دوستداران میراث‌فرهنگی تاریانا خوزستان

۳۰-آرش جمشیدی، دانشجوی علوم سیاسی

۳۱-اکرم محمدی، کارشناس ادبیات فارسی از کانادا

۳۲-اکرم سلمان‌زاده، دوستدار میراث‌فرهنگی

۳۳-نادر خدیری، نقاش و مجسمه‌ساز

۳۴-اکرم مقدم، دوستدار میراث‌فرهنگی

۳۵-جاسم عرب‌شکاری، شاعر و روزنامه‌نگار

۳۶-علی کریم‌پور کارشناس مدیریت فرهنگی

۳۷-طیبه احدی‌فر، دوستدار میراث‌فرهنگی

۳۸-بهروز حسینی، پژوهشگر علوم‌سیاسی و تاریخ

۳۹-رضا تیموری، مهندس الکترونیک

۴۰-مریم طرخورانی، دوستدار میراث‌فرهنگی

۴۱-لیلی مرتضوی، دانشجوی زبان آلمانی

۴۲-فاطمه ابراهیمی، نقاش

۴۳-یاسمین بحری تبریزی، تصویرگر کتاب

۴۴-سید نورالدین سیدمیرجلیلی کوه کمره، شاعر

۴۵-امیربهادر عارف نعمتی، دانشجوی موسیقی

۴۶-آزاده چهاربر، کارشناس فلسفه

۴۷-ارمغان احسانی، کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی

۴۸-سحر پراش، عکاس

۴۹-مهدخت خانبلوکی، نقاش

۵۰عقاب‌علی احمدی، روزنامه‌نگار

۵۱-عنایت مجیدی، دوستدار میراث‌فرهنگی

۵۲-مهرداد رضاعلی، دوستدار میراث فرهنگی

print

Discussion۳۱ دیدگاه

  1. به همان دلیلی شجریان اونجا دفن شد که اخوان ثالث هم دفن شد. متاسفم برای کشورم با چنین فعالان میراث فرهنگی که فهم این را ندارند که بزرگترین میراث زنده فرهنگی پنجاه سال اخیر ایران شخص شجریان بود. واقعا متاسفم برای تک‌تک این اسم‌ها که فقط خودشان را در تاریخ و جلوی چشم مردم ایران بی‌آبرو کردند.

  2. با سلام و درود
    واقعا خوشبخت و خوشحالم که کارشناسان میراث فرهنگی این چنین حافظ آرامگاه حکیم بزرگ ابوالقاسم فردوسی هستند و گرفتار بازی های سیاسی نمی شوند.
    شادروان محمدرضا شجریان از لحاظ هنر جایگاهی در برابر اساتید بزرگ موسیقی ایرانی ندارد و قطعا نباید روز موسیقی اصیل ایرانی به نام آن مرحوم گره بخورد.
    سپاس از اینکه در این شرایط خفقان و بزرگ کردن صوری آن مرحوم پاسدار ارزش های فردوسی بزرگ هستید.

  3. درود، هزاران درود بر شما باد که فارغ از تمامی حواشی و بازی ها بیانیه‌ای اینچنین قوی و ارزشمند نوشتید. سنگین بود و حاوی نکات فراوان، قدردانم و متشکر از شما بزرگواران. بسیار گرانمایه‌اید ‌.

    بنده نیز خود را یکی از امضا کنندگان میدانم.

  4. بی آبرو کسی است که فریب صادق صبای فاسد را می خورد و علیه دین و کشورش حرف میزند

  5. اکبر راهی

    باتشکر از همه این عزیزان که این نامه را نگاشته اند ودغدغه ایرانیان را از تبدیل مکان های تاریخی به گورستان را به گوش مسیولین کشور رسانده اند. عرض مینمایم هیچ دلیلی دفن مردگان (چه موسیقیدان چه نقاش چه اووووستادوچه فرهنگی ) رادر محوطه های باستانی توجیح نمی نماید.

  6. شیما خانم همانجا کنار اخوان ثالث باید دفن می شد نه وسط حریم ارامگاه.

  7. از بزرگان موسیقی قدما که نام بردید درتاریخ فقط نامبرده شد واثر ملموس دردست نیست که آیندگان ازآن استفاده کنند اگر فردوسی فردوسی است اثرش شاهنامه است اگر حافظ وسعدی وعطارو…..بخاطر اثری است که بجای مانده ولی درموسیقی میتوان ادعا کرد استاد شجریان مجموعه ای از گنجینه تاریخ موسیقی است که باربد ونکیسا هم درآن تبلور یافته

  8. من مطمئنم خانم شیما که پست گذوشتن حتی یکی از موسیقی اقای شجریان را نمیشناسه و الان حرف از میراث زنده ای میزند که زیر خاک دفن شده

  9. سرکار خانم شیما ،
    ایکاش بیشتر تحقیق میکردید و بعد نظر میدادید . در محوطه آرامگاه فردوسی محلی جداگانه برای تدفین اساتید بزرگ هنر شعر و ادب و موسیقی در نظر گرفته شده که زنده یاد اخوان ثالث هم آنجا هستند . وصیت جناب شجریان هم همانجا بود و ابتدائاً آنجا آماده شده بود ! مشخص نیست که چه عواملی باعث جابجایی به محل فعلی شده ؟! که همین باعث حساسیت شده است ! اگر اندکی بیشتر مداقه کنید متوجه اهداف میشوید .

  10. لطفاً اعتراض‌ مرا ثبت کنید:
    من هم به دفن شجریان در آرامگاه فردوسی اعتراض دارم،
    این راه و مسیر رو اشتباه می بینم. لطفاً به شعور تاریخی ایران؛ و به بزرگان و مفاخر ایران زمین احترام بگذارید. شایان ذکر است که فردوسی در دوران غزنویان اشعار حماسی می سرایید.. در دورانی که وحشت و خفقان بر آن جامعه حاکم بود.

    با تشکر از میراث فرهنگی،
    عبداله بردبار

  11. اون‌هایی که اجازه دفن را در محوطه دادند باید مجازات بشن

  12. اگر ایشون را در کنار زنده یاد اخوان ثالث دفن می کردند، شاید چنین اعتراضی نمی شد. اما بنظر می آید که شما از جزئیات قضیه خبر ندارید. همایون شجریان محل دفن را که در کنار زنده یاد اخوان ثالث بوده را قبول نکرده و آقایان را مجبور کرده جای دیگری را آماده کنند و باعث شده که سه جای مختلف در آرامگاه فردوسی کنده بشه و در آخر ایشون پیاده روی نزدیک آرامگاه فردوسی را قبول کرده. یعنی آن پیاده رو را تخریب کرده اند و شجریان را سر راه دفن کرده اند.
    درضمن، بعد از یادآوری قانون منع دفن مردگان در بناهای تاریخی، شما باید متوجه شده باشید که دفن ایشون در این موقعیت غیرقانونی بوده است.
    از شما سوالی دارم، آیا شما تابحال به آرامگاه فردوسی قدم گذاشته اید؟ مزار اخوان ثالث را هم دیده اید که کجاست و چقدر تا آرامگاه فردوسی قرار داره؟ در ضمن زنده یاد اخوان ثالث شاعر بوده اند و حالا میشه ایشان را به آرامگاه شاعری کهن مثل فردوسی ربط داد. اما شجریان فقط یک خواننده بوده و بس. نمیدانم چرا عده ای از شما انقدر اصرار دارید که ایشون کار جدیدی کرده اند!!!
    ما هم واقعا برای شما و امثال شما که اینچنین آثار فرهنگی کشور عزیزمان را خراب می کنند، متاسفیم. شما، مارا در برابر تمامی فرهنگ دوستان دنیا بی آبرو کردید.

  13. محمد سامانی

    دم شما گرم. سخت با این موضوع باید برخورد شود که هرکس ناکسی رو در کنار جایگاه فردوسی بزرگ به گور نبرن.

  14. کاملا یک بیانیه پوچ و بی ارزش وپرازضد و نقیض.اگر قبول کنیم که پیکر آقای شجریان بنا به دلایلی نباید در مقبره فردوسی دفن میشد و شما براستی اینقدر ناراحت حریم استاد توس هستیدو برای ایشون دلسوزی میکنید و حکیم توس رو شاعر اول ایران میدونید که براستی هست.چرا روزی که روز شاعر در ایران روز تولد استاد شهریار قرار داده شد اعتراض نکردید درسته استاد شهریار شاعر خوبی هستن ولی جزء۵۰ شاعر اول ایران هم نیستن برای همین من بیشتر بوی حکومتی بودن فرمایشی بودن و ریاکاری به مشامم میرسه تا دلسوزی

  15. شجریان یه خواننده معمولی بوده که ازش قدیس ساختن،.
    آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی که گورستون نیست،. اگر شجریان عظمت داشت چه نیاز بود کنار بزرگان دفن بشه

  16. از میراث فرهنگی تشکر میکنیم بخاطر این موضع بجا
    آرامگاه بزرگترین شاعر ایران زمین، قبرستان اختیاری خانوادگی نیست،
    فردا همایون وصیت میکنه فردوسی رو نبش قبر کنید منو بگذارید جاش

  17. علی احمدی

    این بیانیه فرمایشی می باشد. این اشخاص نه دلسوز فرهنگ ایران زمین هستند و نه طرفدار فردوسی بزرگ.
    اینها فقط دنبال تخریب فرهنگ ایران هستند و با این دسیسه سعی دارند تعدادی از آدمهایی که توان تجزیه و تحلیل ندارند را در مقابل هم قرار بدهند و با این کار هم ضربه به فردوسی بزرگ میزنند و همچنین به استاد بی بدلیل موسیقی ایران.
    با این کار فکر میکنند به اهداف شوم خود میرسند.
    در صورتی که فردوسی بزرگ هزار سال بر بام فرهنگ ایران میدرخشد و خسرو آواز ( البته تنها نه آواز…) ایران مانند ققنوسی بر بام موسیقی ایران خواهد درخشید.

  18. محمد صادق رحیمی

    من همان روز که گفتند جایش عوض شد گفتم ای وای.
    اگر در ثبت جهانی این آرامگاه به خاطر این کار خلیی وارد شود باید خانواده شجریان کاملا پاسخگو باشند.

  19. کنشگران میراث فرهنگی اینا هستن؟
    پس اسم منم بذارین
    قضنفر هستم، فوق دیپلمم، کله پزی دارم، (ذکر شود دوستدار میراث فرهنگی)

  20. وحید میری

    کاش یه موی این دوست داران میراث فرهنگی، رو سر مسوولان جوگیر بود، آرامستان فردوسی بهشت زهرا نیست که هرکی با هر جایگاهی فوت کرد اونجا خاکش کنن.

  21. شجریان،فردوسی؟؟؟

    اصلا کجای این دوتا اسم به هم می آیند؟!!!!
    چرا اجازه میدهید از اسم حکیم ابوالقاسم فردوسی سوء استفاده بشود؟

    شجریان نهایتا یک خواننده بوده است
    زبان فارسی مدیون فردوسی بزرگ است

    انسانهای کوچک با مجاورت بزرگان،بزرگ و نامی نمی‌شوند.

  22. من هم مخالف خاکسپاری استاد شجریان در توس بودم، استاد هر کجا دفن می شدند آرامگاه او میعادگاه عاشقان او می شد و یقین دارم کسانی که او را در جوار فردوسی بزرگ بخاک سپردند از همین موضوع وحشت داشتند و روغن ریخته را نذر امام زاده کردند

  23. پرویزیان

    روا نیست آرامگاه بزرگان، گورستان شود
    ممنون که اعتراض کردید

  24. سلام درشهر مشهد دو شخصیت در جوار آثار تاریخی دفن شدند، استاد سیدحسین خدیوجم درکنار امام محمد غزالی بقعه هارونیه سال ۶۵ و استاد اخوان ثالث در سال ۶۹ که هردو مورد با موافقت روسای جمهور وقت. من از دیگر آثار تاریخی خبر ندارم. پس دفن استاد شجریان موضوع جدیدی نبود. بعلاوه در گذشته هم مرسوم بوده ومثلا مرحوم کلنل محمد تقی پسیان هم در محوطه مقبره نادر شاه یا باغ نادری در اوایل قرن حاضردفن شده است. خیلی برای این جمع ناشناخته متاسفم.

  25. واقعا ممنونم از کنشگران میراث فرهنگی. متاسفم از دفن شجریان و اخوان ثالث در آرامگاه فردوسی بزرگ. شجریان ربنای آقای سید جواد ذبیحی رو دقیقا کپی کرد و صدای آقای ذبیحی قطع شد. متاسف مردمی که تاریخچه تصنیف مرغ سحر و نمیدونن که از سال ۱۳۰۶ خوانده شد. اگه شجریان بزرگ بود خودشو به فردوسی نمی‌چسبوند. واقعا متاسفم که چطور دو جا از آرامگاه فردوسی بزرگ رو کندند.

  26. «شجریان فردوسی آواز و موسیقی دوران ما بود»
    مفاخر ملی ما ایرانیان در هر حوزه ای، شأن و جایگاه خود را دارند. به تناسب این جایگاه و منزلت می باید نکوداشت ایشان بر عقلانیت و بدور از شتابزدگی و احساسات مهندسی و استوار گردد. این شأن و جایگاه اگر بدرستی درک، تعریف و تبیین گردد نه تنها دال قوی بر مانایی و ماندگاری اندیشه و مکتب فکری و تخصصی شان می باشد بلکه سندی متقن و استوار بر هویت هزارگان ملی ما ایرانیان نیز خواهد بود. ایکاش در خصوص مکان یابی دقیق محل آرامگاه ابدی «مرحوم استاد شجریان» که «فردوسی آواز و موسیقی دوران »توانش خواند با بزرگان عرصه موسیقی و میراث فرهنگی کشور نیز مشورت و همفکری می شد و موضوع بطورخانوادگی حل و فصل نمی شد. چرا که مرحوم استاد شجریان به خانواده ای بزرگتر و جامعه ای کلانتر به نام خانواده فرهنگی وجامعه ایرانی نیز تعلق داشته است.
    چنین خسرو کجا باشد در آفاق وگر باشد چنین شیرین نباشد.
    با دفن پیکر خسرو آواز ایران در قسمتی از پیاده‌رو منتهی به آرامگاه فردوسی عملاً نه تنها راه را بر هرگونه احداث بنای یادبودی که در خور مقام سترگ هنری آن فقید سعید باشد بسته ایم، بلکه به نوعی مزار ایشان را در حاشیه و در سایه آرامگاه حیکم توس و استاد سخن فردوسی توسی قرارداده ایم. محاق ماه نشاید ز بهر عز هلال

  27. ایران‌دوست

    با درود به هم‌میهنانم
    شوربختانه برخی از درگذشت استاد شجریان در راه نفاق میان ملت استفاده می‌کنند و مردم را دچار دودستگی کرده‌اند. برخی از ایشان قدیس ساخته و بعضی جایگاه و تاثیرگذاری او بر موسیقی معاصر ایرانی را نادیده می‌گیرند و دریغ از راه میانه.
    میراث فرهنگی باید پاسخگوی جابه‌جایی محل خاکسپاری شجریان باشد و این بلواها فقط به این دودستگی دامن می‌زند.
    جایگاه شجریان را نمی‌توان نادیده گرفت همچنانکه نقض حریم آرامگاه فرزانه‌ی توس را …

  28. هم میهنان گرامی
    میدانم که میدانید و بسیار آگاه بوده و هستید که در فرهنگ بنیادین ایرانی کسی به کسی دشنام یا ناسزا نمیگوید.
    میدانم که میدانید و بسیار آگاه بوده و هستید که دشمن اکنون در این زمان به شما می خندد که چه ساده باری دیگر شما ایرانپرستان را به جان یکدیگر انداخته است.
    میدانم که بسیار آگه و دانا و باهوش هستید ولی شوربختانه تنها یک چیز را زیادی و دیگری را کم دارید.
    اگر خانواده گرامی شجریان اندکی بدور از احساساتی بودن و تعصب داشتن می اندیشیدند می توانستند دریابند که اینکارشان بزرگترین توهین به پدر گرامی خود بوده چرا که استاد جایگاه و پایگاه خود را در میان مردم ایران داشته و میدارد.
    آنان که سنگ فردوسی بزرگ یا استاد شجریان را بر سینه خود و بر سر مخالفان خود میکوبند، دانسته و یا ندانسته آتش دشمنی و کینه را فزونتر میکنند.
    این ناکسان آگاهانه فتنه برپا می کنند چون به بیمار بودن خود ناآگاهند.
    و آن کسان ناآگاهند که ندانسته به دشمنان فرهنگ بنیادین ایران زمین پر و بال می بخشند
    هم میهنان گرامی
    میدانم که میدانید و آگاه بوده و هستید که ایرانی راستین هرگز به نیاکان و بویژه بزرگان ایران زمین و یا حتی به هم میهنان خود دشنام و ناسزا روا نمیدارد.
    دشنام و ناسزا ارمغان بیگانه‌پرستان است که با … خود را ایرانی دو آتشه می‌نامند بدونه آنکه چیزی از ایرانی بودن بدانند.
    آنچه را که زیاده داریم تعصب است که خرد را نزد آدمی از بین می‌برد.
    آنچه که زیاد است سبب کمبود است.
    تندرست، آگاه و پیروز باشید

لطفا دیدگاه خود را ثبت کنید