
صدای میراث: انتظارها به پایان رسید و سرانجام نام «عزتالله ضرغامی»، رییس سابق سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و از سیاستمداران اصولگرا به عنوان وزیر پیشنهادی سیدابراهیم رییسی، رییس جمهور جدید ایران برای تصدی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به مجلس ارسال شد.
صدای میراث از چند هفته گذشته و براساس پیگیریهایی که از افراد نزدیک به دولت سیزدهم داشت، نام عزتالله ضرغامی و منوچهر متکی را به عنوان گزینههای جدی برای وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعستی مطرح کرد و حالا عزتالله ضرغامی با احتمال بالای کسب رای اعتماد از مجلس برای سکانداری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی راهی ارگ آزادی تهران، ساختمان اداری ثبت ملی شده کشور میشود. او اینک قرار است بر کرسی وزارت در وزارتخانهای تکیه زند که ویترین زیست فرهنگی و مسالمتآمیز در ایران از هزارههای گذشته تاکنون است.
وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی از دولت نهم به اینسو همواره حیات خلوت سیاسیونی بود که بازمانده از کرسیهای صدارت و وزارت و حتی براساس گعدهبازیهای سیاسی راهی این سازمان گذشته و وزارتخانه فعلی میشدند و از آنجا آزمون پریدن به کرسیهای بالاتر را پشت سر میگذاشتند.
وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی که زمانی چنان تخصصی بود که حتی روسای آن در دوران سازمانی بر تخصص کارشناسان، باستانشناسها و هنرمندانش کرنش میکردند، رفته رفته به وزارتخانهای تبدیل شد که تملق و چاپلوسی برای سیاستمداران و رفیقبازی و گعدهگیری و نسبت فامیلی برای ریاست و وزارت بر آن بر تخصص و هنر پیشی گرفت و به تدریج از بدنه کارشناسی و پیشکسوتان حرفهای تهی شد.

امروز اما شاهین بخت وزارت بر شانه عزتالله ضرغامی، رییس سابق سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نشسته است و ذرهبین ناظران و متخصصین وباستانشناسها و هنرمندان صنایعدستی و فعالان گردشگری بر عملکرد و مدیریت او بر وزارتخانهای که گستره عملکردش فرهنگ و تاریخ و هنرهای ایرانی – اسلامی از دوران پیش از تاریخ تاکنون در سراسر کشور شامل شده است، گذاشته میشود. این که آیا عزتالله ضرغامی قادر به مدیریت منطق و صحیح با بهرهگیری از مشورت بزرگان این وزارتخانه خواه بود یا خیر؟ موضوع این گزارش نیست که اظهارنظر در این خصوص نیازمند طی زمان است.
اما عزتالله ضرغامی که پیشتر به مذاکره با رییسجمهور سیزدهم برای گزینه وزارت ارشاد و وزارت میراثفرهنگی به گفتوگو نشست بود و ناظران گفتند او وزارت ارشاد را بر وزارت میراث فرهنگی ترجیح داده است، کیست و کارنامهاش چه ارتباطی با تکیه بر کرسی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی دارد؟
سیدعزتالله ضرغامی ششم اسفندماه سال ۱۳۳۸ در محلهای فقیرنشین در میدان گمرک در جنوب تهران و در یک خانه استیجاری به دنیا آمد. تولد او درست مصادف با تصویب قانون ارضی در ایران بود. ضرغامی اصالت خوزستانی دارد. اصالت خانوادگی او به شهر دزفول بازمیگردد. پدرش، سید حسین ضرغامی، کارمند شرکت نفت بود که پس از مهاجرت به تهران در محله گمرک ساکن شد.
ضرغامی هشتمین فرزند از یک خانواده ۱۱ نفری است. دوران ابتدایی را در دبستان برومند در خیابان انبار نفت گذراند. راهنمایی را در مدرسه پهلوی چهارراه گمرک خواند و مقطع متوسطه را در دبیرستان بزرگ تهران واقع در ضلع شمالی پارک شهر گذراند. شهید حسن تهرانی مقدم از شهدای هستهای کشور و دکتر حمیدرضا کاتوزیان حقوقدان مشهور از همشاگردیهایش در دبیرستان بودند.
سال ۵۷ همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران عزت الله ضرغامی در دانشگاه امیرکبیر پذیرفته شد اما تحصیلات او در این دوره ۸ سال به طول انجامید. میگوید: دلیلش ۳ رویداد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، اشغال لانه جاسوسی و انقلاب فرهنگی بود. او سرانجام در سال ۶۵ موفق به فارغالتحصیلی ر رشته مهندسی عمران از دانشگاه امیرکبیر شد. طولانی شدن دوران تحصیل ضرغامی در این مقطع البته به فعالیتهای او در بحبوحه انقلاب و سهیم بودن در ماجرای تسخیر سفارت آمریکا در تهران توسط دانشجویان پیرو خط امام بود که به ماجرای اشغال لانه جاسوسی شهرت یافت.
عزت الله ضرغامی دیگر یک دانشجوی انقلابی بود که فعالیتهای سیاسی و فرهنگی جنوب شهر تهران را در کنار آیتالله سیدعبدالمجید ایروانی نماینده امام و رییس کمیته انقلاب اسلامی وقت ادامه داد و به مدیریت کانون اسلامی حر (کاخ جوانان سابق) در میدان راهآهن تهران رسید. همزمان در آموزش و پرورش منطقه ۱۶ تهران نیز فعال بود و مربی پرورشی شد. او سال ۱۳۶۱ بطور رسمی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و نخستین فعالیت خود را در سپاه با یک برنامه رادیویی آغاز کرد. سال ۷۱-۷۲ نیز معاونت پارلمانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برعهده گرفت و در فاصله سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶ معاونت امور سینمایی وزارت ارشاد را عهدهدار شد.
با شروع دولت اصلاحات در ایران، عزتالله ضرغامی به وزارت دفاع رفت و از سال ۷۶ تا ۷۹ معاون پارلمانی آن وزارتخانه بود. سال ۱۳۷۹ و با آغاز به کار علی لاریجانی در کسوت رییس سازمان صداوسیما، او به معاونت امور مجلس و استانهای این سازمان منصوب و تا سال ۱۳۸۳ رابط پارلمانی سازمان صداوسیما با مجلس بود. تا آن که در سال ۱۳۸۳ با سودای ریاست جمهوری علی لاریجانی و بعد هم رفتن او به مجلس شورای اسلامی، عزتالله ضرغامی سکان رسانه دیداری و شنیداری ایران یعنی سازمان صداوسیما را در دست گرفت و تا سال ۱۳۸۹ در همین جایگاه ابقاء شد. همین سال بود که در پایان مسئولیت خود در سازمان صداوسیما نشان جهادگر عرصه فرهنگ و هنر را نیز دریافت کرد.
در دوران ریاست او بر سازمان صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران، شبکههای سراسری نسیم، پویا، نمایش، آی فیلم فارسی و عربی، ورزش، تماشا، سلامت، قرآن، آموزش، مستند و… راهاندازی شد. ضرغامی همچنین با راهاندازی شبکههای بینالمللی العالم، پرس. تی. وی، الکوثر، هیسپان تی. وی، سحر و بسیاری از شبکههای رادیویی برون مرزی و ملاقات با ۶ رئیسجمهور و شخصیتها و مقامات سیاسی و فرهنگی و رسانهای و اندیشمندان از کشورهای مختلف، فصل جدیدی در دیپلماسی فرهنگی – رسانهای ایران در کسوت رییس سازمان صداوسیما کلید زد.
در دوران مسئولیت او در صداوسیما البته شبکههای آنالوگ به دیجیتال تبدیل و کانالهای HD بدون نیاز به آنتنهای قدیمی راهاندازی شد. همچنین تولیدات طنز پرمخاطب همچون پایتخت، ساختمان پزشکان، مسافران، دودکش، متهم گریخت، شبهای برره، مرد هزار چهره و… از تولیدات تلویزیونی دوران ریاست او بر سازمان صداوسیما است. دوران ریاست ضرغامی بر صداوسیما البته آغازگر تولیدات تاریخی در تلویزیون بود. مختارنامه، یوسف پیامبر، شهریار، روزگار قریب، مدار صفر درجه، کلاه پهلوی، در چشم باد، شوق پرواز، تبریز در مه و معمای شاه در همین دوره به نمایش درآمد. ناگفته نماند که در بخش خبری نیز او با توجه به راه افتادن تلویزیون های فارسی زبان خبری خارج از کشور دست به تحول زد و بخش خبری ۲۰:۳۰ نیز در همان دوران ریاست ضرغامی بر سازمان صداوسیما راهاندازی شد.
فروردین ماه سال ۹۱ اما اتحادیه اروپا عزتالله ضرغامی را با ادعای نقش داشتن او در نقض حقوق شهروندان تحریم کرد. این اتحادیه آنطور که خبرآنلاین نیز آنرا منتشر کرد و در دیگر رسانههای داخل کشور بازتاب یافت، «پخش اعترافات اجباری و دادگاههای نمایشی» را عامل این تصمیم اعلام کرد. وزارت خزانه داری آمریکا نیز او را با همین ادعا مورد تحریم قرار داد. رسانههای ایران همان سال ۹۱ اعلام کردند که عزتالله ضرغامی با ادعای «انتشار اخبار نادرست» و… در فهرست تحریمهای حقوق بشری آمریکا قرار گرفت. زیست و زندگی عزتالله ضرغامی با سیاست درآمیخته است و او در سال ۱۴۰۰ نیز تصمیم به نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری گرفت.
عزتالله ضرغامی اگرچه از ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ بازماند، اما حالا گزینه رییسجمهور جدید برای تصدی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. وزارتخانهای که طی دو دولت گذشته یعنی به فاصله ۱۶ سال سیاست تاروپودهای دانش و تخصص و پژوهش و فرهنگ در آنرا از هم گسست و حالا زمینی سوخته برای عزتالله ضرغامی باقی است تا مشخص شود او همان مسیر سیاسی در این وزارتخانه را طی خواهد کرد یا اولویت را به دانش و فرهنگ خواهد داد و از مدیرانی بهره خواهد گرفت که فرهنگ و تخصص و دانش را ارجح بر سیاست و گعده بازیهای سیاسی بدانند یا همان حیات خلوت سیاسی دولتها را در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی توسعه دهد و بر دالانهای پیچیده و تاریک این وزارتخانه پیچ و تاب بیشتر ببخشد؟