مجتبی گهستونی
روزنامه‌نگار و فعال میراث‌فرهنگی خوزستان/
جمعه است و جاده کوت امیر پر از ماشین های گردشگرانی است که راهی جشنواره ای به طعم انگور می شوند تا پس از شرکت در این رویداد استانی، ساعتی را عمارتی از جنس گِل بگذرانند.
رودخانه کارون را از شمال خوزستان که به پائین بیاییبا گذر از ایذه، اندیکا، لالی، مسجدسلیمان، گتوند، شوشتر، ملاثانی و با عبور از اهواز راهی جنوب این دیار که شوی روستاهای شرق رودخانه کارون در جنوب «کوت عبدالله» در خود استعدادهای بسیار دارد که ناشناخته مانده است. از «عمیره» که در نقشه های وزارت عمران و آبادانی به عنوان دهکده حقوق بشر شناخته شده تا روستای «غزاویه بزرگ» که انگور دارد. اما اهالی روستای «بهر»با 
صنعت آهنگری و مردم روستای«مظفریه»کلوچه ای می پزند که به آن بی بی می گویند. روستای «طرفایه» اسب اصیل دارد و روستای «بن شیلش»سرشار است از درخت های کُنار. «ابودبس» که نامش برگرفته از پدر شیره خرما استبا خرمایش شناخته شده و روستای «عطیش»در ماهی گیری و توربافی شهره است. در این میان روستای «علوه»که چکیده ای از همه جاذبه ها را در خود جای داده است بیشترین سهم را در پذیرش گردشگر دارد.
شاید نخستین پرسشی که به ذهن برسد وجه تسمیه این روستا است. اما اهالی می گویند: «علوه،یعنی جای بلند».
از زمان شناسایی روستای گردشگری علوه تا به امروز یک سال می گذرد. این روستا در کناره رودخانه کارون و در مسیر جاده فرعی بین اهواز و آبادان قرار دارد. این روستا علاوه بر اینکه از یک نخلستان، 
مزرعه کنجد، تاکستان و سایر فراورده های کشاورزی برخوردار است، دو گونه منحصر به فرد چای قرمز و زعفران محلی (عصفر)دارد که در سایر مناطق برداشت نمی شود. این خصیصه باعث شده در ماههای اول شناسایی این روستای گردشگری، جشنواره چای ترش یا همان چای قرمز برگزار شود. اما در رویدادی دیگر که باعث می شود توانمندی های این روستای جنوب اهواز را برجسته کند، برگزاری جشنواره زعفران است.
در روستای علوه اما یک سازه خاص وجود دارد که گردشگرانش را دلربا می کند. مضیف گلی این روستا با قدمت ۱۲۰ ساله محلی است برای آشنایی با آئین پذایرایی قهوه خوری عربی و چای. این روزها که فصل برداشت غوره از تاکستانهای روستاهای شرق کارون است نام غراویه و علوه فراوان شنیده می شود.
برای سفر به علوه باید در ابتدای جاده 
اهواز به آبادان قرار بگیری سپس به سمت راست که پل صالح آباد قرار دارد نگاه کنی و با عبور از کنار این پل در مسیر جاده کوت امیر حرکت کنی و با گذر از روستای قلعه مزیت، مظفریه، غزاویه بزرگ و کوچک، بهر، وعلیه به علوه برسی. تمام این مسیر زیبا و مملو از نخلستان، گندم زار و تاکستان را می توان ۲۰ دقیقه ای طی کرد.
پس از ورود به روستای علوه آنچه که پیش روی گردشگران نمایان می شود مضیف گلی ۱۲۰ ساله ای که کریم باوی معروف به ابوعلی مدیریت آن و سایر امور مربوط به گردشگری روستا را بر عهده دارد.
مضیف، ساختمانی گلی است که محل پذیرایی محسوب می شود و به دلیل ساختار سنتی اش که ترکیبی از گل و چندل و آرایه های بومی است، فضایی دلنشین و آرام برای گردشگران به وجود می آورد.
یکی از ویژگی های این روستای ۲۰۰ نفره، نسبت فامیلی ساکنان آن است. در علوه همه افراد ساکن این روستا فرزند، نوه، نتیجه و نبیره شخصی به نام حاج حسین هستند که ابوعلی یکی از فرزندان آن مرحوم محسوب می شود. به همین ترتیب همه نوه ها و نتیجه ها و نبیره ها در روستا ابوعلی را پدربزرگ خطاب می کنند.
برخورداری روستای علوه از همه مزیت هایی که نام آوردمسبب شد تا علوه به خاطر بسته بندی و عرضه چای ترش، کنجد محلی، صنایع دستی، عسل فرآوری شده در خود روستا، دوغ محلیبه یک روستای هدف گردشگریتبدیل شود.
نخستین بار مرحوم «ابوهاشم» برادر بزرگ ابوعلیبذر چای ترش را در روستا می کارد. بعد از فوت ابوهاشم چند سالی کشت چای به فراموشی سپرده می شود. اما ابوعلی فکر می‌کند که بذر آن را بکارد. کاشت و برداشت این چای موجب شناسایی یک روستای مهم در منطقه می شود.
در مدت زمان یک سال اخیر که از شناسایی روستای علوه می گذرد به خاطر همکاری خوب اهالی روستا، استقبال گردشگران و همکاری اداره میراث فرهنگی، تاکنون این روستان میزبان انواع کلاس ها و دوره های آموزشی صنایع دستی و بومگردی بوده است. گروههایی که به بازدید مستقیم ازروستا می پردازند از نزدیک به بازدید از صنایع دستی و سوغات محلی روستا می پردازند.
بازدید از روستای علوه از مسیر جاده ساحلی اهواز تا پل صالح آباد را از دست ندید. در این مسیر آبیکه قرار بگیری منطقه گاومیش آباد هم خیلی خاص است. انبوهی گاومیش در حال آب تنی هستند. گاومیش هایی که در تامین لبنیات نقش مهمی دارند.
مدیر میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان کارون با اشاره به تنوع غذایی در مناطق نام برده گفت: بالغ‌بر ۳۰ غذای محلیاز جمله مفطح، امگشت، مدفونه، سلج، محروگ اصبعه، مرگ مالح، معلوگه، ایریش توله، امحمر، شلکین، محشا، و… را می توان نام برد که ذائقه هر گردشگری را سیراب می کند.
حسن ناصر همچنین از احیا و رونق صنایع دستی روستاهای شرق کارون نام برد و بیان کرد: هنر «اخزاره بافی» یکی از هنرهای صنایع دستی روستاهای اطراف کارون است که رو به فراموشی و کم رونق شده است و باید برای احیا و شناساندن آن تلاش کنیم.
وی ادامه داد: دراین منطقه ۶۰ نفر بانوی بافنده شناسایی شده که ۱۰ نفر از این افراد به درجه استادی رسیده که کار آموزش بافندگی را به صورت رایگان برای داوطلبان انجام می دهند. همچنین محصولات روستاییان شامل توربافی، چرم دوزی، تولید کفش دست دوز،حصیر، کلاه، زنبیل و فرش حصیری به نام «بل» است.
شهرستان کارون در جنوب مرکز استان خوزستان به مرکزیت کوت عبدالله شامل دهستانهای کوت عبدالله، استیشن، خزامی، درویشیه(چمران)، شریعتی‌یک، کوت نواصر، کوی منتظری، گاومیش آباد، گندمکار و هادی‌آباد است.
