چهارشنبه, ۰۱ فروردین, ۱۴۰۳

هرج و مرج در بوم‌گردی با صدور مجوز فعالیت ۲هزار اقامتگاه جدید

1 انتشار:

روزنامه همشهری در گزارشی با انتقاد از صدور مجوز تاسیس ۲ هزار اقامتگاه بومگردی جدید به نقل از فعالان بوم‌گردی کشور هشدار داد که صدور بی‌رویه مجوز برای راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی جدید بدون داشتن طرح توجیهی و ظرفیت سنجی به اتلاف سرمایه‌ مردم و تخریب زیست‌بوم منجر می‌شود.

در این گزارش آنده است: ایجاد ۲هزار اقامتگاه بوم‌گردی با هدف ایجاد ۱۶هزار اشتغال جدید در دستور کار سازمان میراث ‌فرهنگی، صنایع ‌دستی و گردشگری قرار گرفت.

علی‌اصغر مونسان،  رئیس سازمان میراث‌ فرهنگی در سفر به تویسرکان برای حضور در جشنواره گردو و اطلاع از جاذبه‌های گردشگری همدان و آمادگی این شهر برای برپایی اجلاس وزرای گردشگری کشورهای آسیایی این خبر را اعلام کرده است.

او گفته است که راه‌اندازی خانه‌های بوم‌گردی در توزیع عادلانه ثروت و فضای کسب‌وکار مؤثر است و زمینه سرمایه‌گذاری برای کسب‌وکارهای کوچک ایجاد می‌کند و هر شخصی با اندک سرمایه و با استفاده از تسهیلات اشتغال روستایی ارزان‌قیمت خانه‌های بوم‌گردی که سازمان میراث فرهنگی پرداخت می‌کند، موفق به رونق بیشتر روستاها می‌شود.

رئیس سازمان میراث ‌فرهنگی همچنین اعلام کرده است که اقامتگاه‌های بوم‌گردی موجب کاهش مهاجرت از روستا به شهر شده و حتی مهاجرت‌ها را برعکس کرده است. او گفته که اکثریت کسانی ‌که خانه بوم‌گردی در روستاها راه‌اندازی کرده‌اند، جوانان با ریشه روستایی هستند که با تکنیک‌های روز و روش‌های جدید و علمی بازاریابی با استفاده از فضای مجازی در جذب گردشگر خارجی و داخلی موفق بودند.

باز هم پای آمار در میان است 
اظهارات رئیس سازمان میراث ‌فرهنگی، صنایع ‌دستی و گردشگری در نوع خود بسیار جذاب است اما اصلی‌ترین مرجع اظهارنظر درباره اقامتگاه‌های بوم‌گردی، فعالان اصلی این بخش و اعضای انجمن اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور هستند. رئیس سازمان میراث فرهنگی حتما از صدور مجوز تشکیل ۲هزار اقامتگاه بوم‌گردی در کشور خشنود است چون این ایده افزایش آمار فعالیت‌های سازمان میراث ‌فرهنگی را به همراه دارد و قرار است تعداد اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور را به ۲هزار و ۶۰۰اقامتگاه برساند.

مونسان حتی از ارائه تسهیلات به اقامتگاه‌های بوم‌گردی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خبر داده است که منظور او احتمالا وام ۱۰۰ میلیون تومانی برای ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی است که قرار است از صندوق توسعه ملی به مالکان اقامتگاه‌های بوم‌گردی پرداخت شود.

آیا صدور بی‌رویه و بی‌ضابطه مجوز احداث اقامتگاه‌های بوم‌گردی تأثیر منفی بر اهداف اولیه ایجاد این اقامتگاه‌ها دارد؟ آیا اعلام اختصاص یکصد میلیون تومان به راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی در کشور موجب نمی‌شود که افراد بسیاری از نقاط مختلف کشور کار و زندگی خود را کنار بگذارند و به طمع دریافت ۱۰۰میلیون تومان وام و بدون داشتن تخصص و تجربه به موضوع اقامتگاه‌های بوم‌گردی ورود کنند؟

آیا سرانجام این کار، هرج و مرجی نیست که در نهایت به زیان صنعت گردشگری و حتی تخریب محیط‌زیست منجر می‌شود؟ رئیس سازمان میراث‌فرهنگی بهتر است در این گزارش پای صحبت اعضای هیأت مؤسس انجمن اقامتگاه‌های بوم‌گردی بنشیند تا برای او مشخص شود چرا نباید عجولانه به راه‌اندازی ۲هزار اقامتگاه بوم‌گردی جدید در کشور اقدام کند.

مشروط کردن راه‌اندازی اقامتگاه بوم‌گردی با برخورداری از تمکن مالی، آموزش پیش از اقدام، داشتن طرح توجیهی و ظرفیت‌سنجی مورد تاکید فعالان بومگردی است.

مردم را بیچاره نکنید
مازیار آل‌داوود، مالک یکی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی در روستای گرمه در حاشیه کویر مرکزی ایران است. او بیش از ۲۰سال است که اقامتگاه خود را در این منطقه راه‌اندازی کرده است.

گرمه روستایی بود که او در بدو ورود به آن با منطقه‌ای متروکه مواجه شد. وقتی به نخلستان روستا رفت پاهایش تا مچ درون خرمای ریخته شده از نخل فرو رفت. هیچ‌کس نبود که نخلستان‌ روستا را سامان بدهد. حتی خرمای مانده بر نخیل را بچیند.

اوی به‌تدریج با «آتشونی»، خانه بوم‌گردی‌اش کاری کرد که روستاییان مهاجرت کرده در این ۲ دهه به روستایشان بازگردند. کارگاه سفالگری راه انداخت و به‌تدریج جوان‌ترها هم که دیدند گرمه دارای شغل است و موجی از گردشگران خارجی و داخلی به روستایشان رفت‌وآمد می‌کنند؛ از شهرها بازگشتند و نخلستان گرمه را آباد کردند.

مازیار آل‌داوود حالا ۲ روز است که عضو هیأت‌مدیره انجمن اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور شده است. بیش از ۲ دهه زندگی‌اش را صرف راه‌اندازی و گرداندن یک خانه کاهگلی در روستا کرد و با چالش‌های بسیاری مواجه شد تا به مسئولان محلی اثبات کند گردشگری، راه نجات منطقه است. برایش پاپوش دوختند تا او را فراری دهند اما او ماند و مقاومت کرد و گرمه را از نو ساخت.

او حالا به همشهری می‌گوید: راه‌اندازی ۲هزار اقامتگاه بوم‌گردی در این شرایط کشور شاید خطری برای فعالیت بوم‌گردی نداشته باشد، اما قطعا افرادی را که بخواهند به این حوزه ورود کنند بیچاره می‌کند. خصوصا که اعلام کرده‌اند وام یکصد میلیون تومانی هم می‌دهند.

مازیار آل‌داوود  مالک یکی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی یه همشهری گفت: افراد تازه‌وارد به احداث اقامتگاه بوم‌گردی که بدون اطلاع از شیوه کار در این حوزه درخواست راه‌اندازی اقامتگاه بوم‌گردی کردند و مجوز گرفتند شروع به احداث اقامتگاه کردند، تا نیمه راه رفته‌اند و حالا به جایی رسیده‌اند که پولشان را خرج کرده‌اند، زیر قرض رفته‌اند و هر چه داشتند را از دست داده‌اند.

او گفت: چندین مورد تماس داشتم که به بنده گفتند سازمان میراث‌فرهنگی گفته است وام ۱۰۰ میلیون تومانی می‌دهد. ما هم رفتیم و داروندار‌خود را برای ایجاد یک اقامتگاه گذاشتیم و حالا که می‌خواهیم اقامتگاه خود را تکمیل کنیم خبری از وام ۱۰۰میلیون تومانی نیست.

آل‌داوود اما معتقد است: حتی اگر وام ۱۰۰ میلیون تومانی هم همان ابتدای کار برای راه‌اندازی اقامتگاه بوم‌گردی اختصاص بیابد که بعید است این اتفاق بیفتد، باز هم صاحب یک اقامتگاه جدید باید ۳ سال منتظر بماند تا بتواند مسافر جذب کند و با خرجی که کرده است و بدهکاری زیادی که دارد عملا بیچاره می‌شود.

او راه‌اندازی بی‌رویه اقامتگاه بوم‌گردی در کشور را موجب آسیب رساندن به صنعت گردشگری می‌داند و ادامه می‌دهد: بعضی‌ها فقط برای اینکه بتوانند پول و هزینه آب و برق اقامتگاه خود را بدهند به هر قیمتی که شده می‌خواهند مسافر جذب کنند و هیچ هدف گردشگری پشت این کار ندارند.

آل‌داوود ادامه داد: به همین دلیل نه خدمات مناسبی به گردشگر داخلی و خارجی می‌دهند و نه به تحقق اهداف اقامتگاه‌های بوم‌گردی کمک می‌کنند.

به گفته وی، اهداف اقامتگاه بوم‌گردی کاملا فرهنگی بود و الان هم تمرکز انجمن اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران بر این موضوع خواهد بود که قوانین، شروط و اهداف اقامتگاه‌های بوم‌گردی را تدوین کند و با اختیاراتی که از سازمان میراث ‌فرهنگی می‌گیرد، موضوع آموزش، رتبه‌بندی و استانداردسازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی را در دستور کار خود قرار دهد.

با سرمایه مردم بازی نکنید

سیدهاشم طباطبایی هم دارای دو اقامتگاه بومگردی از بین ۶۰۰اقامتگاه کنونی فعال در ایران است که او هم حالا دو دهه است باراندازهای طباطبایی را فعال نگه داشته است.

او سال‌های زیادی در کویر فرحزاد در بخش شمالی روستای مصر میزبان گردشگران داخلی و خارجی بود و زمین کشاورزی اطراف روستا را سبز کرد و پرورش ماهی راه انداخت و دامداری را ادامه داد.

حتی از گردشگران خواست در زمان اقامت خود، این فعالیت‌ها را تجربه کنند. او یکی دیگر از اعضای انجمن اقامتگاه‌های بومگردی ایران است که دو روز پیش انتخابات آن برگزار شد. می‌گوید: شرایط به‌گونه‌ای است که هر فردی می‌تواند به موضوع بومگردی ورود کند و قانون و ضابطه‌ای بر این فعالیت حاکم نیست.

او در مورد ضرورت راه‌اندازی ۲هزار اقامتگاه بومگردی در کشور می‌گوید: در این سال‌ها تمام بحث ما این بود که باید ابتدا برای صدور مجوز اقامتگاه بومگردی ظرفیت‌سنجی و برای اقامتگاه‌ها زیرساخت ایجاد شود؛ چون هرنقطه‌ای ظرفیت راه‌اندازی اقامتگاه بومگردی را ندارد.

طباطبایی از تبدیل ۵درصد از خانه‌های روستای مصر در منطقه خور و بیابانک به اقامتگاه بومگردی خبر داده که رقم زیادی است و می‌گوید: این وضعیت در شرایطی ایجاد شده است که هیچ‌کس به فکر تأمین زیرساخت‌ها پیش از راه‌اندازی اقامتگاه بومگردی نیست و تنها به صدور مجوز اقدام می‌شود.

این پیشکسوت اقامتگاه‌های بومگردی در ایران می‌گوید: اینکه گفته شود ۲هزار اقامتگاه بومگردی در ایران راه‌اندازی خواهد شد آمار جالبی است درصورتی که باید پرسید آیا می‌دانند سرنوشت سرمایه‌گذاران در این بخش و سرمایه‌هایی که به این بخش وارد می‌شود چیست؟

طباطبایی می‌گوید: خیلی‌ها در سال‌های اخیر در اقامتگاه‌های بومگردی سرمایه‌گذاری کردند و مجوز را هم به‌راحتی گرفتند اما واقعا بیچاره شدند و سرمایه‌شان را از دست دادند و دچار چالش شدند.

او در مورد اختصاص وام ۱۰۰میلیون تومانی به اقامتگاه‌های بومگردی نیز می‌گوید: عده‌ای تنها برای گرفتن این وام درخواست مجوز کردند درحالی‌که اصلا به اعتقاد من اختصاص وام برای راه‌اندازی اقامتگاه بومگردی از همان ابتدا نیز اشتباه بود؛ چون این تصور برای خیلی‌ها ایجاد می‌شود که تنها برای گرفتن این وام باید به موضوع راه‌اندازی اقامتگاه بومگردی ورود کنند. درصورتی که با ۱۰۰میلیون تومان امکان ندارد بتوان یک اقامتگاه بومگردی در هر نقطه‌ای از ایران راه‌اندازی کرد.

این عضو انجمن اقامتگاه‌های بومگردی کشور گفت: قرار بود هر فردی براساس اقلیم خود فرهنگ خود را نیز معرفی و احیاء کند. ولی به‌دلیل صدور بی‌رویه مجوز تاسیس اقامتگاه بومگردی و نبود مدیریت درست، همه‌‌چیز خراب شد.

می‌گوید: نتیجه آن شد که امروز می‌بینید فردی خانه‌ای مدرن و امروزی ساخته و ادعا می‌کند دارای یک اقامتگاه بومگردی است. درحالی‌که تأکید ما از همان ابتدا این بود که بومی‌ها به این حوزه ورود کنند؛ چون این کار تنها در کنار کشاورزی و دامداری جواب می‌دهد، نه اینکه یک غیربومی با نگاه صرفا تجاری و با هدف سرمایه‌گذاری به زیست‌بوم یک منطقه ورود کند.

او هدف دیگر راه‌اندازی اقامتگاه‌های بومگردی را حفظ محیط‌زیست و منابع‌طبیعی اقلیم‌های مختلف کشور خواند و گفت: در شرایط فعلی با ورود افراد غیربومی که تنها نگاه تجارت دارند، وضعیت بومگردی به جایی رسیده است که مشکلات زیادی در اقلیم و محیط‌زیست مناطق مختلف کشور ایجاد شده و افرادی که بدون اطلاع از اهداف بومگردی به این حوزه ورود کردند، نه‌تنها عامل حفظ محیط‌زیست و طبیعت نشدند، بلکه برایشان هم اهمیتی ندارد که محیط‌زیست به زباله آلوده شود.

طباطبایی افزود: آن‌ها حتی خاک را هم براحتی جابه‌جا می‌کنند و نه‌تنها به فرسایش خاک در اقلیم دامن می‌زنند که منجر به از بین رفتن گونه‌های جانوری نیز شده‌اند.

print

Discussion۱ دیدگاه

  1. اظهار نظر آدم های ناآگاه هر چند حقیقت را بگویند ارزشی ندارد چون خود نیز در حال تخریب زیست بوم هستند. آیا کسی که پرورش ماهی وسط کویر میزند و با افتخار از آن دم میزند باید از اعضای مدیریت انجمن باشد!!!

لطفا دیدگاه خود را ثبت کنید