صدای میراث: کشف دو کاشی زرین فام لعابدار یکی مزین به اشعار شاهنامه فردوسی در داستان رستم و اسفندیار و دیگری مزین به شعری منتسب به ابوسعید ابوالخیر در سراچههایی (اتاقکها) بر فراز قلعه الموت تاریخ این قلعه تاریخی کشور را که در فهرست انتظار برای ثبت جهانی در یونسکو است، تغییر داد.
براساس آنچه باستانشناسها و حمیده چوبک مسئول کاوشهای باستانشناسی دژ الموت در جمع خبرنگاران بازدید کننده از قلعه الموت اعلام کردند، کشف این کاشی در یکی از سراچهها(اتاقهای کوچک) که محل زندگی ساکنان دژ بود، مشخص کرد که اسماعیلیان پس از حمله مغول و ویران شدن قلعه، دژ الموت را رها نکردند بلکه چند دهه بعد دوباره بازگشتند و قلعه الموت را احیا کردند و به زندگی در آن مشغول شدند.
الموت میزبان دوباره اسماعیلیه
به گزارش صدای میراث؛ قلعه الموت در میان رشته کوههای مرتفع البرز در استان قزوین و برفراز تپهای به ارتفاع ۲۰۰ متر در ۲۰ هزار متر مربع مساحت بنا شده است. این قلعه مهمترین مرکز حکومتی اسماعیلیان در ایران بود و حالا با کشف کاشی لعابدار نقاشی شده مشخص شده است که اسماعیلیان بار دیگر به قلعه ویران شده و اصلی خود بازگشتند و زندگی در این قلعه را از سر گرفتهاند.
حمیده چوبک مدیر پایگاه میراثفرهنگی الموت و رییس هیات کاوشهای باستان شناختی این قلعه تاریخی از کاشیهای جدید یافت شده در قلعه الموت و در چهاردهمین فصل کاوشهای باستانشناختی الموت رونمایی میکند و میگوید: براساس بررسیهای انجام شده اگرچه کاخ دژ الموت در سال ۶۵۴ هجری قمری با حمله مغولها تخریب میشود، اما به علت اهمیت آن برای شیعیان اسماعیلیه، بار دیگر پیروان حسن صباح پس از حمله مغولها و تخریب این کاخ دژ به الموت بازگشته و در دژ مستقر شده اند.