دبیر کمیته علمی دومین همایش میراث فرهنگی و توسعه پایدار اعلام کرد، شکاف بین فرهنگ و توسعه باعث تاخر فرهنگی می شود. پی‌ریزی توسعه پایدار باید بر اساس فرهنگ و ریشه‌های تاریخی و تمدنی یک جامعه و سرزمین باشد و اگر بین فرهنگ و توسعه شکاف و یا گسست وجود داشته باشد معضلی تحت عنوانتأخر فرهنگی رخ خواهد داد. روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، رضا معصومی راد ، دبیر کمیته علمی دومین همایش میراث فرهنگی و توسعه پایدار با اعلام این مطلب گفت: توسعه چیزیجز ایجاد تغییر و تحول در یک جامعه در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با هدف فراهم سازی شرایط بهتر برای شکوفایی استعدادها و بهبود دسترسی ها نیست. به گفته وی، ایجاد چنین تحولی بدون توجه به ریشه های تاریخی و میراث  فرهنگی و هویتی یک جامعه نه تنها خوشایند نیست بلکه پایدار هم نخواهد بود. این عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان  افزود: توسعه و به تبع آن توسعه پایدار مستلزم آرمان‌ها و اهدافی هستند که ریشه در ارزش‌های جامعه داشته باشد و قاطبه جامعه از تحقق آنها بهشوق آید. این اهداف و آرمان ها از ریشه  تاریخی برخوردارند و به تجارب جمعی و انباشته اجتماعی وابسته هستند. او با بیان این نکته که سطح  اولیه و بنیادین توسعه پایدار، فرهنگی است، گفت: با توجه به اینکه فرهنگ یک جامعه میراثی است که از گذشته برجای مانده و در طول زمان شکل گرفته ودستخوش تنوع، پیچیدگی، درهم تنیدگی ، تغییر و تحول شده است لذا منبع و مرجع اصلی تشخیص اصالت های فرهنگی، سطوح ملموس و ناملموس میراث برجای مانده است که میتواند ما را به ریشه های اصیل فرهنگی رهنمون کند.…ادامه